بسم الله الرحمان الرحیم
يا مَنْ إِلَيهِ مَلْجَأُ الْعِبادِ فِي الْمُهِمَّاتِ، وَ إِلَيهِ يفْزَعُ الْخَلْقُ فِي الْمُلِمّاتِ، يا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِياتِ، يا مَنْ لَاتَخْفي عَلَيهِ خَواطِرُ الْأَوْهامِ وَتَصَرُّفُ الْخَطَراتِ، يا رَبَّ الْخَلائِقِ وَالْبَرِياتِ، يا مَنْ بِيدِهِ مَلَكوتُ الْأَرَضِينَ وَالسَّماواتِ، أَنْتَ اللّهُ لَاإِلهَ إِلّا أَنْتَ، أَمُتُّ إِلَيك بِلا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، فَيا لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ اجْعَلْنِي فِي هذِهِ اللَّيلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَيهِ فَرَحِمْتَهُ، وَسَمِعْتَ دُعاءَهُ فَأَجَبْتَهُ، وَعَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَأَقَلْتَهُ، وَتَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطِيئَتِهِ وَعَظِيمِ جَرِيرَتِهِ، فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِك مِنْ ذُنُوبِي، وَلَجَأْتُ إِلَيك فِي سَتْرِ عُيوبِي.
اى کسى که بندگان در غم و اندوه هاى سخت به او پناه برند و در مصائب و دردها به درگاه او زارى کنند،اى داناى هر چه آشکار و پنهان است اى کسى که فکر و اندیشه دلها و رفت و آمد خیالات و خاطرات بر او پنهان نیست،اى پروردگار خلایق و آفریدگار اى آنکه ملکوت زمین ها و آسمانها به دست قدرت توست،تویى آن خدا که خدایى نیست جز تو من به کلمه توحید لا اله الا الله به تو ایمان آورده ام،پس اى خداى یگانه که جز تو خدایى نیست تو مرا در این شب از آنان قرار ده که نظر لطف به او کرده و به حالش ترحم فرمودى،و دعایش را اجابت کردى و دانستى توبه و بازگشت او را و توبه اش پذیرفتى و درگذشتى از خطاهاى گذشته و گناهان بزرگ،او زیرا من از گناهانم به تو پناه آورده و در نهان ساختن عیب هایم به درگاه تو ملتجى شدم
اللّهُمَّ فَجُدْ عَلَي بِكرَمِك وَفَضْلِك، وَاحْطُطْ خَطاياي بِحِلْمِك وَعَفْوِك، وَتَغَمَّدْنِي فِي هذِهِ اللَّيلَةِ بِسابِغِ كرامَتِك، وَاجْعَلْنِي فِيها مِنْ أَوْلِيائِك الَّذِينَ اجْتَبَيتَهُمْ لِطاعَتِك، وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِك، وَجَعَلْتَهُمْ خالِصَتَك وَصِفْوَتَك؛ اللّهُمَّ اجْعَلْنِي مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ، وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَيراتِ حَظُّهُ، وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ، وَفازَ فَغَنِمَ، وَاكفِنِي شَرَّ مَا أَسْلَفْتُ، وَاعْصِمْنِي مِنَ الازْدِيادِ فِي مَعْصِيتِك، وَحَبِّبْ إِلَي طاعَتَك وَمَا يقَرِّبُنِي مِنْك وَيزْلِفُنِي عِنْدَك
اى خدا پس تو به فضل و کرمت بر من جود و احسان فرما و به حلم و عفوت گناهانم را بریز،و مرا در این شب به کرامت کامل خود درپوش و مرا در این شب از اولیاء خود قرار ده آنان که براى طاعتت برگزیدى،و به کار عبادتت انتخاب فرمودى و از خاصان و خالصان خود قرار دادى،،اى خدا مرا از آنان قرار ده که از کوشش خود به سعادت رسیدند و از خیرات بهره وافر یافتند،و از آنان که در زندگانى با وجود سلامت متنعم گردید و با فیروزى بهره مند شد و اى خدا شر اعمال گذشته ام را از من کفایت فرما،و در آینده از آنکه بر عصیانهایم بیفزایم مرا حفظ کن و محبوب من گردان طاعت و عبادتت را که موجب تقرب به حضرت توست
سَيدِي إِلَيك يلْجَأُ الْهارِبُ، وَمِنْك يلْتَمِسُ الطَّالِبُ، وَعَلَي كرَمِك يعَوِّلُ الْمُسْتَقِيلُ التَّائِبُ، أَدَّبْتَ عِبادَك بِالتَّكرُّمِ وَأَنْتَ أَكرَمُ الْأَكرَمِينَ، وَأَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَك وَأَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ. اللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنِي مَا رَجَوْتُ مِنْ كرَمِك، وَلا تُؤْيسْنِي مِنْ سابِغِ نِعَمِك، وَلَا تُخَيبْنِي مِنْ جَزِيلِ قِسَمِك فِي هذِهِ اللَّيلَةِ لِأَهْلِ طاعَتِك، وَاجْعَلْنِي فِي جُنَّةٍ مِنْ شِرارِ بَرِيتِك، رَبِّ إِنْ لَمْ أَكنْ مِنْ أَهْلِ ذلِك فَأَنْتَ أَهْلُ الْكرَمِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ؛ وَجُدْ عَلَي بِما أَنْتَ أَهْلُهُ لَابِما أَسْتَحِقُّهُ، فَقَدْ حَسُنَ ظَنِّي بِك، وَتَحَقَّقَ رَجائِي لَك، وَعَلِقَتْ نَفْسِي بِكرَمِك فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ، وَأَكرَمُ الْأَكرَمِينَ
اى سید من گریختگان بسوى تو مى آیند و طالبان به درگاه تو التماس و درخواست مى کنند و آنان که از گناه بازگشته و تایب گردند اعتمادشان بر کرم توست،تو به بندگانت دستور کرامت و بزرگوارى دادى و خود بزرگوارترین عالمى و به آنها امر به عفو و بخشش از یکدیگر کردى و تو خود بخشنده و مهربانى،اى خدا مرا از امیدى که به کرمت دارم مایوس مکن و از نعمت کاملت ناامید مگردان،و محروم مساز مرا از قسمتهاى بزرگت در این شب که براى اهل طاعتت است و مرا از مخلوقات شریرت در حفظ خود بدار،اى خدا اگر من بر آنچه مسئلت کردم قابل نیستم تو اهل کرم و بخشش و آمرزشى،بر من به آنچه سزاوار مقام توست کرم فرما نه آنچه استحقاق من است چون به تو حسن ظن و امیدوارى دارم،به امیدم نایل گردان و جانم به کرمت بسته است و تو مهربانترین مهربانان و بزرگوارترین بزرگواران عالمى
اللّهُمَّ وَاخْصُصْنِي مِنْ كرَمِك بِجَزِيلِ قِسَمِك، وَأَعُوذُ بِعَفْوِك مِنْ عُقُوبَتِك، وَاغْفِرْ لِي الذَّنْبَ الَّذِي يحْبِسُ عَلَي الْخُلُقَ، وَيضَيقُ عَلَي الرِّزْقَ حَتَّي أَقُومَ بِصالِحِ رِضاك، وَأَنْعَمَ بِجَزِيلِ عَطائِك، وَأَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْمائِك، فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِك، وَتَعَرَّضْتُ لِكرَمِك، وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِك مِنْ عُقُوبَتِك، وَبِحِلْمِك مِنْ غَضَبِك، فَجُدْ بِما سَأَلْتُك، وَأَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْك، أَسْأَلُك بِك لَابِشَيءٍ هُوَ أَعْظَمُ مِنْك
بارالها مرا مخصوص گردان از کرمت به قسمتهاى بزرگ و من به عفو تو از عقابت پناه مى برم،خدایا آن گناهانم را که خلق را از من محبوس و رزق را بر من تنگ مى سازد ببخش تا به مصالح خوشنودى تو پردازم،و به عطاى بزرگت انعام بخش و به نعمتهاى کاملت نیک بختم ساز که من به حریم قدس تو پناه آورده و خود را در معرض کرمت درآورده ام،و به عفوت از انتقامت و به حلمت از غضبت پناه جسته ام،پس مرا آنچه درخواست کرده ام عطا فرما و به آنچه التماس نموده ام نایل ساز از تو سوال مى کنم به حق تو که از تو بزرگترى نیست