میلاد امام حسین (علیه السلام)[اعمال شب و روز سوم شعبان]+ [عکس پروفایل،نماهنگ، شعر و متن تبریک]

فرا رسیدن سوم شعبان، سالروز ولادت با سعادت حضرت امام حسین (ع)، سرور آزادگان جهان و آموزگار شهادت، بر تمامی شیعیان و عاشقان آن حضرت مبارک باد. این روز پر از معنویت، نه تنها یادآور تولد شخصیتی است که با ایثار و فداکاری خود، راه آزادگی و مبارزه با ظلم را به جهانیان آموخت، بلکه فرصتی است برای تجدید پیمان با ارزش‌های والای انسانی و اسلامی که آن حضرت برای تحقق آن قیام کرد.

در این صفحه مطالب زیر قابل دسترسی است:

روزه روز سوم شعبان

دعای روز سوم ماه شعبان

نماز شب سوم شعبان

زيارت امام حسين | متن زیارت امام حسین از دور و نزدیک

حب و بغض به امام حسین(علیه السلام)

عکس پروفایل، شعر و متن تبریک میلاد امام حسین (علیه السلام)

برای شب و روز این ماه اعمالی سفارش شده است که در ادامه به آن می پردازیم:

روزه روز سوم شعبان:

انجام روزه، یکی از اعمال مستحب در سوم شعبان است. مسلمانان می‌توانند در این روز روزه بگیرند.شيخ طوسى در كتاب «مصباح» فرموده است: در اين روز حضرت‏ حسين بن على عليه السلام متولد شد، و در چنين روزى توقيع [دست نوشت] شريف به سوى قاسم بن علاء همدانى وكيل‏ حضرت امام حسن عسگرى عليه السلام بيرون آمد كه: مولايمان امام حسين عليه السلام در روز پنجشنبه سوم شعبان متولد شد، پس‏ آن روز را روزه بگير و این دعا را بخوان.

دعای روز سوم ماه شعبان:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِي هَذَا الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلالِهِ وَ وِلادَتِهِ بَكَتْهُ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِيهَا وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهَا وَ لَمَّا يَطَأْ [يُطَأْ] لابَتَيْهَا قَتِيلِ الْعَبْرَةِ وَ سَيِّدِ الْأُسْرَةِ الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ يَوْمَ الْكَرَّةِ الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ وَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ وَ الْفَوْزَ مَعَهُ فِي أَوْبَتِهِ وَ الْأَوْصِيَاءَ مِنْ عِتْرَتِهِ بَعْدَ قَائِمِهِمْ وَ غَيْبَتِهِ حَتَّى يُدْرِكُوا الْأَوْتَارَ وَ يَثْأَرُوا الثَّارَ وَ يُرْضُوا الْجَبَّارَ وَ يَكُونُوا خَيْرَ أَنْصَارٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَعَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ اللَّهُمَّ فَبِحَقِّهِمْ إِلَيْكَ أَتَوَسَّلُ وَ أَسْأَلُ سُؤَالَ مُقْتَرِفٍ مُعْتَرِفٍ مُسِي ءٍ إِلَى نَفْسِهِ مِمَّا فَرَّطَ فِي يَوْمِهِ وَ أَمْسِهِ يَسْأَلُكَ الْعِصْمَةَ إِلَى مَحَلِّ رَمْسِهِ ،اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ وَ احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ وَ بَوِّئْنَا مَعَهُ دَارَ الْكَرَامَةِ وَ مَحَلَّ الْإِقَامَةِ اللَّهُمَّ وَ كَمَا أَكْرَمْتَنَا بِمَعْرِفَتِهِ فَأَكْرِمْنَا بِزُلْفَتِهِ وَ ارْزُقْنَا مُرَافَقَتَهُ وَ سَابِقَتَهُ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يُسَلِّمُ لِأَمْرِهِ وَ يُكْثِرُ الصَّلاةَ عَلَيْهِ عِنْدَ ذِكْرِهِ وَ عَلَى جَمِيعِ أَوْصِيَائِهِ وَ أَهْلِ أَصْفِيَائِهِ الْمَمْدُودِينَ مِنْكَ بِالْعَدَدِ الاثْنَيْ عَشَرَ النُّجُومِ الزُّهَرِ وَ الْحُجَجِ عَلَى جَمِيعِ الْبَشَرِ اللَّهُمَّ وَ هَبْ لَنَا فِي هَذَا الْيَوْمِ خَيْرَ مَوْهِبَةٍ وَ أَنْجِحْ لَنَا فِيهِ كُلَّ طَلِبَةٍ كَمَا وَهَبْتَ الْحُسَيْنَ لِمُحَمَّدٍ جَدِّهِ وَ عَاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ فَنَحْنُ عَائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَ نَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

خدایا از تو مى خواهم به حق مولود د راین روز، که به شهادتش وعده داده شد پیش از برخاستن صدایش و قبل از ولادتش، آسمان و هرکه در آن است، زمین و هر که بر آن است بر او گریست درحالى که هنوز قدم در جهان نگذاشته بود، کشته اشک، سرور خاندان، مددیافته به یارى، روز بازگشت، پاداش شهادتش اینکه امامان از نسل اویند، و شفا در کام اوست، و پیروزى با اوست درگاه بازگشتش، و جانشینان از خاندانش پس از قیام کننده شان و غیبت او، تا انتقام گیرند و خون خواهى نمایند، و حضرت جبّار را خشنود سازند و بهترین یاران دین حق شوند، درود خدا بر ایشان همگام با رفت وآمد شب و روز خدایا! به حق آنان به تو توسّل میجویم و از تو درخواست میکنم درخواست گنهکار معترف به گناه و بد کرده به خود با امورى که در امروز دیروزش کوتاهى نموده، از تو تا هنگام رفتن در گورش پناه می خواهد،خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، و ما را در جمع او محشور کن، و همراه وى در بهشت و جایگاه ابدى جاى ده. خدایا! همچنان که ما را به شناسایى اش گرامى داشتى پس ما را به تقرّب به آن حضرت گرامى دار، و رفاقت و سابقه محبّت با او را روزی ما فرما، و ما را از کسانى قرار ده که فرمانش را تسلیم مى شوند، و به هنگام بردن نامش صلوات زیاد بر او میفرستند، و هم بر همه جانشینان و خاندان برگزیده اش، آن یارى شدگان از سوى تو به عدد دوازده، آن ستارگان درخشانند، و حجّتهاى الهى بر تمام بشر، خدایا! ببخش بر ما در این روز بهترین بخشش را، و برآور براى ما هر خواسته اى را، چنان که حسین را به محمّد بخشیدى، و فطرس به گهواره اش پناهنده شد، و ما پناهنده به مزار اوییم پس از شهادتش، بر تربتش حاضر مى شویم و بازگشتش را انتظار مى کشیم، آمین اى پروردگار جهانیان.

بعد از این دعا، میخوانى دعاى امام حسین علیه السلام را، و این آخرین دعاى آن حضرت است در روزى که دشمنانش فزونى گرفتند، یعنى روز عاشورا:

اللَّهُمَّ أَنْتَ مُتَعَالِي الْمَكَانِ عَظِيمُ الْجَبَرُوتِ شَدِيدُ الْمِحَالِ غَنِيٌّ عَنِ الْخَلائِقِ عَرِيضُ الْكِبْرِيَاءِ قَادِرٌ عَلَى مَا تَشَاءُ قَرِيبُ الرَّحْمَةِ صَادِقُ الْوَعْدِ سَابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُ الْبَلاءِ قَرِيبٌ إِذَا دُعِيتَ مُحِيطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تَابَ إِلَيْكَ قَادِرٌ عَلَى مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِكٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَكُورٌ إِذَا شُكِرْتَ وَ ذَكُورٌ إِذَا ذُكِرْتَ أَدْعُوكَ مُحْتَاجا وَ أَرْغَبُ إِلَيْكَ فَقِيرا وَ أَفْزَعُ إِلَيْكَ خَائِفا وَ أَبْكِي إِلَيْكَ مَكْرُوبا وَ أَسْتَعِينُ بِكَ ضَعِيفا وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ كَافِيا احْكُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمِنَا [بِالْحَقِ ] فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ خَدَعُونَا وَ خَذَلُونَا وَ غَدَرُوا بِنَا وَ قَتَلُونَا وَ نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِيِّكَ وَ وَلَدُ [وُلْدُ] حَبِيبِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الَّذِي اصْطَفَيْتَهُ بِالرِّسَالَةِ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلَى وَحْيِكَ فَاجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا فَرَجا وَ مَخْرَجا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .

خدایا تو بلندمرتبه و بزرگ جبروتى و در عذاب بس سخت گیری، از آفریدگان بى نیازى، کبریایی ات فراگیر است، بر هرچه میخواهى توانایى، رحمتت به بندگان نزدیک است، وعده ات راست، نعمتت کامل، و آزمونت نیکوست، هنگامیکه خوانده شوى بسیار نزدیکى، به آنچه آفریدى احاطه دارى، براى آن که توبه کند پذیراى توبه اى، بر هرچه اراده کنى توانایى، و آنچه را بجویى به دست آورى، هرگاه سپاس شوى، سپاس پذیرى، و هرگاه یاد شوى یاد کنى، از سر نیاز تو را میخوانم، و با احتیاج به سوى تو میل میکنم، و بیمناک به جانب تو پناه مى آورم و غمگین به درگاهت گریه میکنم، و در کمال ناتوانى از تو کمک میخواهم، و براى کفایت امورم بر تو توکّل مى نمایم، بین ما و بین قوم ما [به حق] داورى کن که آنان ما را فریفتند، و به ما نیرنگ زدند و از یارى ما دست کشیدند، و با ما بى وفایى نمودند و ما را کشتند، و حال آنکه ما عترت پیامبر تو، و فرزند محبوب تو محمّد بن عبد اللّه هستیم، آن که او را به رسالت برگزیدى، و بر وحى خود امین قرار دادى، در کار ما گشایش و راه رهایى از مشکل قرار ده، به مهرت اى مهربان ترین مهربانان.  ابن عیّاش گفت: از حسین بن على بن سفیان بزوفرى شنیدم، که می گفت: امام صادق علیه السّلام این دعا را، در این روز میخواند و نیز فرمود این دعا از دعاهاى روز سوم شعبان، روز ولادت امام حسین علیه السّلام است.

نماز شب سوم شعبان:

ابراهیم بن علی کفعمی در مصباح به نقل از پیامبر (ص) آورده است که فرمود:

وَ مَنْ صَلَّی فِی اللَّیْلَةِ الثَّالِثَةِ مِنْ شَعْبَانَ رَکْعَتَیْنِ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ مَرَّةً وَ خَمْساً وَ عِشْرِینَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فَتَحَ اللَّهُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ- وَ أَغْلَقَ عَنْهُ سَبْعَةَ أَبْوَابِ النَّارِ وَ کَسَاهُ اللَّهُ أَلْفَ حُلَّةٍ وَ أَلْفَ تَاج

‏هر کس در شب سوم شعبان  دو  رکعت نماز، در هر رکعت یک  بار «فاتحة الکتاب» و بیست و پنج بار سوره «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» را بخواند، خداوند در  روز قیامت درهای هشتگانه بهشت را به روی او می گشاید و درهای هفتگانه جهنم را به رویش می بندد و  هزار دست لباس به او پوشانده و  هزار تاج بر سرش می گذارد.  

زيارت امام حسين | متن زیارت امام حسین از دور و نزدیک 

خوب است در این روز که روز میلاد امام حسین (علیه السلام) هست، به زیارت آن حضرت درکربلا برویم و اگر برایمان ممکن نیست با خواندن زیارت نامه، زیارت امام را در خانه یا مسجد انجام دهیم.

اهمیت زیارت امام حسین، امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:هیچ کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می کند ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم آن هنگامیکه می بیند که با زوار امام حسین علیه السلام چه می کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می شوند. (وسائل الشیعه/ ج14/ص424) 

برای  امام حسین (علیه السلام) زیارتنامه های متعددی نقل شده است، ما در اینجا یکی از زیارات امام حسین (علیه السلام) را همراه با صوت آن آورده ایم.

طبق آنچه در روایات آمده می توان با عبارات کوتاه زیر از راه دور آن حضرت را زیارت نمود:

۱ ـ سه بار بگوید: « صَلَّی اللهُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ ».

۲ ـ بگوید: « السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ ».

حبّ و بغض به امام حسین(علیه السلام)  

استاد حسین انصاریان در کتاب ارزشمند «آئین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع)» با اشاره به روایت «مَنْ أَرَادَ الله بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ(ع) وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ[۱]» آورده است: واژه «قذف» به معنای پرتاب کردن است[۲] و با واژه «گذاشتن» تفاوت معنایی دارد؛ تفاوت این دو واژه در این است که در پرتاب، نیرویی در پشت آن قرار دارد که آن را به سمت جلو حرکت می‌دهد تا به هدف برسد؛ امّا در گذاشتن، چنین نیرویی وجود ندارد.به عنوان نمونه، وقتی گلوله‌ای از اسلحه پرتاب می‌شود، نیروی عظیمی او را حرکت می‌دهد تا به نقطه هدف برخورد کند. با توجه به این معنا می‌توان فهمید که خیرخواهی خداوند در حق بندگانش چگونه است. اگر خالق هستی اراده کند که بنده‌ای خیر دنیا و آخرت را ببیند، محبّت محبوب خود، حضرت سیّدالشهدا(ع) را به قلب آن بنده پرتاب می‌کند.از سوی دیگر، اگر خداوند شقاوت را برای بنده‌ای بخواهد[۳]، بغض و کینه حضرت را به قلب او پرتاب می‌کند. حضرت امام صادق(ع) در ادامه روایت به این موضوع اشاره کرده و می‌فرماید:«وَ مَنْ أَرَادَ الله بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ.[۴]»با توجه به این روایت می‌توان فهمید که معیار در سعادت یا شقاوت انسان‌ها محبّت یا کینه نسبت به حضرت سیّدالشهدا(ع) می‌باشد. 

این روزها شاید بیش از هر زمان دیگری دلتنگ حرم باشیم 

عکس پروفایل، شعر و متن تبریک میلاد امام حسین (علیه السلام)

بوی گل‌های بهشتی ز فضا می‌آید

عطر فردوس هم آغوش صبا می‌آید

هاتفم گفت که میلاد حسین است امروز

زین جهت بوی بهشت از همه جا می‌آید

نوگل مصطفوی، زینت باغ علوی

مظهر پنج تن آل عبا می‌آید

گل بی‌خاره نهد پای در این خارستان

شاهد عشق به منزلگه ما می‌آید

دل طوفان زدگان تا که بگیرد آرام

کشتی نوح به دریای بلا می‌آید

عید است و جهان روضه رضوان حسین است

از عرش الی فرش، گلستان حسین است

بـا گریـه شـوق نبـی و حیــدر و زهـرا

چشم همگان بر لب خندان حسین است

میلاد حسین نوگل زهرا شده امشب

گیتى ز رخش طور تجلا شده امشب

ده مژده جان‌بخش به عالم ز قدومش

زیرا که در رحمت حق واشده امشب

ولادت امام حسین (ع) مبارک باد

در آسمانِ دل، ستاره ای دمید

حسین آمد، شور و حال تازه ای رسید

زِ میلادش، جهان پر نور شد

با عشق او، سینه ها مسرور شد

امشب، شبِ شادی اهل ولاست 

میلاد حسین بن علی، جانِ دلِ ماست 

شادی کنیم، با نام حسین

که نور او، روشنیِ هرجاست

امروز که بلبلان ترنم کردند 

با یکدیگر از عشق تکلم کردند 

چون غنچه و گل علی و زهرا از شوق

بر روی حسین خود، تبسم کردند 

همچنین، این روز فرخنده به عنوان روز پاسدار نیز گرامی داشته می‌شود؛ روزی که به پاسداشت فداکاری‌ها و جانفشانی‌های پاسداران انقلاب اسلامی، که با پیروی از مکتب حسینی، امنیت و آرامش را برای ملت به ارمغان آورده‌اند، نامگذاری شده است. پاسداران، این دلیرمردان، با الهام از نهضت عاشورا، همواره در خط مقدم دفاع از ارزش‌های اسلامی و تمامیت ارضی کشور عزیزمان ایران، جانفشانی کرده‌اند.

_______________________________________

[۱]. کامل الزیارات: ۱۴۲؛ «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ(ع) قَالَ: مَنْ أَرَادَ الله بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ (ع) وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ الله بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ (ع) وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ؛ حضرت امام صادق۷ می‌فرماید:کسی که خداوند خیر او را بخواهد، در قلب او محبّت به امام حسین(ع) و علاقه به زیارت ایشان را در قلب او قرار می دهد و اگر خداوند بدیِ بنده خود را بخواهد، بغض و کینه امام حسین(ع) و زیارت ایشان را در دل او قرار می دهد.»[۲]. المنجد، ذیل ماده «قذف».[۳] . لازم به یادآوری است که خداوند شقاوت را برای هیچ یک از بندگان خود نمی‌خواهد، بلکه این انسان‌ها هستند که با سوء رفتار و ارتکاب معاصی و گناهان زمینه شقاوت و ضلالت خود را فراهم می‌کنند. و معنای این روایت و امثال آن در حقیقت آن است که خداوند الطاف خفیّه و دست حمایت خویش را از روی بنده­اش برمی­دارد، در نتیجه او به سوی معاصی میل پیدا می‌کند، نه اینکه خود پروردگار، بنده­اش را به سمت معاصی هدایت کند!نظیر این مطلب در روایت دیگری که از غرر روایات ما می­باشد آمده است که راوی از امام کاظم۷درباره این جمله رسول خدا۹که فرمودند: «الشَّقِیُّ مَنْ شَقِیَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ وَ السَّعِیدُ مَنْ سَعِدَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ» می­پرسد که معنای آن چیست؟ امام کاظم۷می­فرماید: «الشَّقِیُّ مَنْ عَلِمَ اللَّهُ وَ هُوَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ أَنَّهُ سَیَعْمَلُ أَعْمَالَ الْأَشْقِیَاءِ وَ السَّعِیدُ مَنْ عَلِمَ اللَّهُ وَ هُوَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ أَنَّهُ سَیَعْمَلُ أَعْمَالَ السُّعَدَاء»؛ همانا شقی کسی است که خداوند ـ در حالی که او در شکم مادر است و هنوز به دنیا نیامده است ـ علم دارد که او در آینده (بزودی) راه و روش بدبختان و اشقیاء را ادامه می­دهد و نیکبخت کسی است که خداوند ـ در حالی که او در شکم مادر است و هنوز به دنیا نیامده است ـ علم دارد که او در آینده (بزودی) راه و روش انسان­های نیکبخت و سعادتمند را ادامه می­دهد! (التوحید «صدوق»: ۳۵۶، حدیث ۳)[۴]. کامل الزیارات: ۱۴۲.