فیلم تنوره دیو به کارگردانی و نویسندگی کیانوش عیاری محصول سال ۱۳۶۴ است.
محمد علی پس از دو سال به زادگاهش بازمیگردد.قنات ده خشک شده و ساکنانش به کاروانسرای زیارتگاهی پناه بردهاند.علت خشک شدن قنات چاه عمیقی است که فرد متمکنی به نام (کربلایی علی) در حریم قنات حفر کرده.محمد علی تصمیم میگیرد قنات کور شده را لایروبی کند.عقیل،دوست دورة کودکی او،و پدر سالخورده اش،که مقنی کار آزمودهای است،محمد علی را یاری میدهند.کلبعلی در صدد حفر چاه عمیقتری برمی آید،کش مکش آغاز میشود و سرانجام محمد علی و بابا عقیل به طرز فجیع از پا در میآیند.حسن علی،برادر محمد علی،نیز از کلبعلی انتقام میگیرد.فیلم در حالی که از یکی از چشمههای قنات آب جاری میشود و در گوشهای دیگر دکل حفاری مشغول کار است به پایان میرسد.