نام «آسو» یکی از اسامی زیبا و پرمعنای کردی است که در فارسی نیز محبوبیت یافته است. در زبان کردی، آسو به معنای «افق» یا «پرتوی روشنایی پیش از طلوع خورشید» است؛ مفهومی که با زیبایی، امید، آغاز تازه و نگاهی رو به آینده پیوند خورده است. از نظر ریشه‌شناسی، این نام ارتباط نزدیکی با طبیعت دارد و تصویری شاعرانه از لحظه آغاز روز، یا همان دم‌دمای صبح، در ذهن تداعی می‌کند. نام آسو در زبان فارسی و کردی کاربرد دارد و در ادبیات نیز گاه به عنوان نماد روشنی و رهایی از تاریکی استفاده شده است. در برخی منابع غیررسمی، آسو معنای «چشم‌انداز باز و دوردست» نیز دارد، که باز هم با مفاهیمی چون چشم‌انداز روشن، آینده‌نگری و زیبایی طبیعی مرتبط است. این نام در چندین کشور، به ویژه میان ایرانیان، کردها و حتی برخی جوامع فارسی‌زبان فراتر از مرزها، محبوب است. اگرچه معادل دقیقی در زبان‌هایی چون عبری یا عربی ندارد، اما تطابق مفهومی آن با واژه‌هایی چون «سپیده» یا «سحر» در فرهنگ‌های مختلف محسوس است. در حوزه هنر و رسانه، شخصیت‌هایی با نام آسو دیده می‌شوند که این نام را بیشتر در ذهن‌ها ماندگار کرده‌اند. آسو نماد زیبایی بصری، طراوت و شروعی دوباره است؛ انتخابی شاعرانه و متفاوت برای نسل امروز.