بهمن قبادی زاده کردستان کارگردان، فیلم نامه نویس، تهیه کننده و عکاس است. او از جمله کارگردانانِ نسل دومِ موج نو سینمای ایران به شمار می آید. تحصیلات متوسطه اش را در سنندج به پایان برد، دوران سربازی خود را در همدان گذراند و طی این مدت در انجمن سینمای جوان همدان چند فیلم کوتاه ساخت. سپس سال ۱۳۷۱ برای ادامه تحصیل در دانشگاه، به تهران رفت و در رشته سینما در دانشکده صدا و سیما مشغول به تحصیل شد، ولی دانشگاه را رها کرد و به انجام نرساند. او معتقد است هر آنچه در سینما دارد حاصل تجربیاتی است که با ساختن فیلم های کوتاهش به دست آورده.
قبادی در سال های پایانی دهه ۶۰ به عکاسی هنری و صنعتی روی آورد. تاثیر عکاسی در نگاه او به جهان تصویر گرش انکار ناپذیر است. پس از آن، با ساخت فیلم های هشت میلی متری به فیلم سازی روی آورد. حاصل آن دوران، تعدادی فیلم داستانی و مستند هشت میلی متری است. فیلم های کوتاه قبادی از نیمه دهه ۱۳۷۰ مورد توجه قرار گرفتند و توانستند جوایز داخلی و خارجی متعددی را نصیب قبادی کنند.
با فیلم زندگی در مه، مسیر تازه ای در کارنامه او گشوده شد. این فیلم جوایز متعدد بین المللی را به دست آورده و عنوان «یکی از تحسین برانگیزترین فیلم کوتاه در ایران» را نیز به خود اختصاص داده است. وی با ساخت فیلم بلند زمانی برای مستی اسب ها به جرگه فیلم سازان حرفه ای پیوست. این فیلم، نخستین فیلم مستند کردی زبان تاریخ سینما است. آوازهای سرزمین مادری ام دومین فیلم بلند اوست. فیلمی با زبان و ساختاری یکدست که امکانات بصری را نیز به تصویر می کشد. لاک پشت ها هم پرواز می کنند سومین فیلم قبادی ست که به نحوی مهم ترین اثر او نیز هست. فیلمی که بیش از هر اثر دیگری توانست مرزهای سرزمین کردستان را بر روی جهان بگشاید.