داریوش کاردان

داریوش کاردان

داریوش کاردان دیپلم ریاضی و کارشناسی کامپیوتر دارد. او کار در رادیو تلویزیون را درست پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران با گویندگی آغاز کرد و تا سال ۱۳۵۹ به صورت پراکنده و از طریق نوشتن با رادیو تلویزیون همکاری داشت.

داریوش کاردان از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ افسر وظیفه بود و به جبهه جنگ ایران و عراق رفت. در آنجا فرمانده دسته تانک بود و در عملیات فتح المبین، شکست محاصره آبادان و آزادی خرمشهر شرکت کرد. پس از بازگشت، بیشتر با تلویزیون و در شبکه دو همکاری داشت. در زمان مرگ سید روح‌الله خمینی، کاردان به مدت ۴۰ شب در صدا و سیما ماند و به اجرای برنامه‌های گوناگون رادیویی پرداخت و بابت این فعالیت پولی دریافت نکرد.

داریوش کاردان سال ۱۳۶۸ به مدت ۵ سال برنامه عصرانه را به صورت زنده در رادیو اجرا کرد که شخصیت رادیویی «استاد خرناس» هم در این برنامه زاده شد. شاعری که بهلول‌وار منتقد دوران خودش بود. در سال ۱۳۷۲ نویسندگی و سردبیری نشریه زائر ویزه حجاج را بر عهده داشت. برنامه جنگ ۳۹ و برنامه طنز رادیویی آینه که از سال ۱۳۷۴ صبح‌های پنجشنبه از رادیو تهران پخش می‌شد از دیگر کارهای او هستند. داریوش کاردان در رادیو پیام هم یک شیفت برنامه داشت. «بخش صورتی» رادیو پیام که مشکلات رانندگی و… را بیان می‌کرد از ابتکارات او در برنامه رادیو پیام بود.
وی همچنین سابقه نویسندگی در روزنامه جام جم از آغاز انتشار آن و نویسندگی در صفحات «نیشخند» مجله همشهری را در کارنامه دارد. کاردان در حوزه دوبله نیز فعال است. در این زمینه می‌توان به دوبله برنامه دیدنی‌ها، سریال "جنگجویان کوهستان"، سریال "نبردی دیگر"، کارتون "دوقلوهای افسانه‌ای"، کارتون "سفرهای میتی کومان"، سریال "این خانه دور است"، سریال "گل پامچال"، فیلم "تیغ آفتاب"، مینی سریال بریتانیایی "لبه تاریکی" فیلم "داوطلب مرگ"، سریال "داستان زندگی"، جنگ سرد و آتیه اشاره کرد.