سیروس ساغری نوازنده ی سنتور و آهنگ ساز است. پدرش على ساغرى از شاگردان برجسته ی موسى معروفى و استاد علی نقى وزیرى و همچنین دبیر فنى موسیقى اداره ی فرهنگ و صنایع مستظرفه ی آن زمان بوده است. سیروس ساغرى از سن شش سالگى نواختن سنتور را نزد پدرش آغاز کرد. در یازده سالگى به خاطر تسلطش در نواختن این ساز، یک گلدان نقره از مسئولان اداره ی فرهنگ خوزستان جایزه گرفت. از دوازده سالگى نزد ابوالحسن صبا مشغول تحصیل موسیقى و فراگیرى ساز سنتور شد.
ساغرى از سال 1340 رسماً به رادیو اصفهان دعوت شد و به استخدام آن موسسه درآمد.او در این مرکز تکنوازى های متعددی داشته و همچنین با ارکستر پدرش و اشخاص معروفی چون جلیل شهناز، حسن کسائى، جهانبخش پازوکى، جلال تاج اصفهانى، عیسى معروفی، هوشنگ سراج، مرشدزاده، سعادت اللَّه نورده و ناهید دایى جواد همکارى کرده است. معروف ترین آهنگ ساغری، با عنوان غروب کوهستان، در همین دوره (سال 1342) و در برنامه ی گلهاى صحرائى شماره ی 61 ضبط و اجرا شده است.
سیروس ساغرى از بنیان گذاران هنرستان موسیقى اصفهان است و در سال 1353 به سمت سرپرست امور موسیقى استان اصفهان منصوب شده است. او در سال 1359 نیز بعد از وقفه ای مجددا به عنوان سرپرست امور موسیقى اداره ی کل فرهنگ استان اصفهان معرفی شد. از دیگر فعالیت های ساغری می توان به سرپرستى گروه موسیقى زنده رود، وابسته به حوزه ی هنرى اصفهان اشاره کرد (از سال 1372). او در سال های پایانی عمرش، در منزل مشغول تدریس و ساختن سنتور بوده است. حسام الدین سراج از شاگردان او بوده. از ساغری مقالات متعددی نیز درباره ی سنتور در مجلات تخصصی موسیقی منتشر شده است.