شاهین سرکیسیان کارگردان تئاتر و نمایش نامه نویس ارمنی تبار و پایه گذار تئاتر نوین ایران در ۱۳۳۷ بود. پدر وی از ارمنی های ایران و مادرش از ارمنی های بلغارستان بود. سرکیسیان تحصیلات خویش را در فرانسه و در رشته حقوق کسب نمود و لیکن مدت زمان اندکی در این رشته فعالیت کرد. وی از سنین نوجوانی و تحصیل در فرانسه شیفته هنر تئاتر گردید. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۱۵ (۱۹۳۶ میلادی) به عنوان منتقد هنری در نشریه «ژورنال دو تهران» مشغول به کار شد و هم زمان همکاری خویش را با گروه های تئاتر «فردوسی» «سعدی» و «آناهید» آغاز نمود.
در اوایل سال های ۱۳۳۰ خورشیدی (۱۹۵۱ میلادی) با همکاری عده ای از جوانان علاقمند به تئاتر، از جمله خجسته کیا، علی نصیریان، جمشید لایق، عباس جوانمرد، بیژن مفید و جعفر والی شروع به تمرین نمایش نامه هایی از ادبیات جهان و تشکیل جلسات بحث و گفتگو پیرامون مسایل مطرح در تئاتر معاصر و به طور کلی هنر تئاتر می کنند. شاهین سرکیسیان به زبان های فرانسه و روسی مسلّط بود و با زبان ایتالیایی نیز آشنایی داشت. بدین جهت وی شروع به ترجمه متون نمایشی و مقالات هنری از این زبان ها کرد که حاصل آن ترجمه نمایشنامه های «عقاب دو سر» (اثر ژان کوکتو) و «مرغ دریایی» (اثر چخوف) می باشد.