علی جهاندار ردیفدان و خواننده موسیقی محلی است. شغل اصلی مردم آن منطقه کشاورزی و دامداری بود او بیشتر زمان کودکی اش را صرف کمک به خانواده می کرد.او علاقه اش به موسیقی را اینچنین بیان می کند: از کودکی به هر صدای خوشی توجه می کردم خواه این صدای آبشار یا زنگوله ای می بود. کم کم به نی محلی علاقه پیدا کردم و ازآن لذت می بردم و برای خود دنیایی را ساخته بودم که با دنیای دیگر همبازی هایم متفاوت بود در آن زمان هیچ وسیله ارتباطی نبود و هیچ کس در آن منطقه با آواهای موسیقیا یی آشنایی نداشت.
دوران نوجوانی ایشان از کار در کارگاه سدسازی سد سیاهرود آغاز گشت. مدتی را در آن جا مشغول بود و به پیشرفت های قابل ملاحظه ای دست یافت، که منجر شد مراحل کاری را به سرعت طی کند.در سن ۱۹ سالگی ازدواج نمودند و پس ازمدتی به پیش نهاد یکی از پیمان کاران به اهواز رفتند. در آن جا پیمان کار قسمتی از پروژه هفت تپه اهواز بود، ولی برای این که نزدیک به اداره فرهنگ و هنر اهواز باشد، خانه ای استیجاری در اهواز انتخاب کردند تا شاید از این طریق به آواز که یکی از علاقه های ذاتی شان بود، بپردازند.
برحسب اتفاق رئیس اداره فرهنگ و هنر اهواز صاحب خانه منزلشان بود. ماجرا از این قرار بود که جهاندار که یک شب در حال آوازخواندن در منزل بود، صاحب خانه می آید و از ایشان می پرسد که شما می خواندید؟ جهاندار که فکر می کرد ایشان از آواز خواندنش شاکی شده،پاسخ می دهد که بله، من می خوندم. صاحب خانه هم می گوید که شما خیلی خوب و منظم می خوانید. بنده رئیس اداره فرهنگ و هنر اهواز هستم. اگر ماییلید به آن جا بیایید تا بیشتر آشنا شویم. سپس در یکی از مراسمی که به همت اداره فرهنگ و هنر برگزار شد، جهاندار به عنوان خواننده آن مرکز معرفی می شود.
از سال ۱۳۶۸–۱۳۶۲ جهاندار نزد شجریان به تحصیل آواز مشغول بود و در این مدت تمام پروژه هایی که در آن کار می کرد را رها ساخته بود.