فرامرز پایور موسیقی دان، ردیف دان، آهنگ ساز، مدرس و نوازنده سنتور و محقق موسیقی بود. وی چهره ماندگار و یکی از تاثیرگذارترین های موسیقی ایرانی است. پایور، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبستان عسجدی و دبیرستان دارالفنون تهران به پایان رساند. او در سال ۱۳۳۱ وارد خدمت نظام شد و یک سال بعد به استخدام وزارت دارایی درآمد.
وی در ۱۷ سالگی، آموزش موسیقی را نزد «ابوالحسن صبا» آغاز کرد در مدت شش سال ردیف موسیقی را فراگرفت. هنگامی که فرامرز پایور برای فراگیری سنتور به کلاس درس «ابوالحسن صبا» در خیابان ظهیرالاسلام رفت، سه سال از درگذشت آخرین بازمانده سنتورنوازان افسانه ای از نسل پیشین،«حبیب سماعی» می گذشت. ابوالحسن صبا که خود در دوره نوجوانی، سنتورنوازی را نزد «علی اکبرخان شاهی» و با تکنیکی گوناگون با روش خاندان سماعی فراگرفته بود، پس از مدتی نشست و برخاست با «حبیب سماعی»،روش سنتورنوازی او را برتر از استاد پیشین خود یافت؛ بنابراین با کوشش فراوان پاره ای از بداهه نوازی های وی را نت نویسی کرد. پس از درگذشت ابوالحسن صبا، پایور نزد استادانی چون عبداله دوامی، موسی معروفی و نورعلی خان برومند به فراگیری ردیف درویش خان و ردیف میرزا عبدالله پرداخت.
چکیده آثار فرامرز پایور در زمینه موسیقی به شرح زیر است:
تالیف ها