محمدعلی جعفری در سال ۱۳۰۴ خورشیدی در تهران به دنیا آمد، دانش آموخته از «هنرستان هنرپیشگی تهران» و «هنرستان صنعتی» بود. فعالیت سینمایی حرفه ای را از سال ۱۳۳۵ با فیلم «مرجان» به عنوان بازیگر آغاز کرد. جعفری در ایران به کارگردانی تئاتر و بعدها سینما ادامه داد.
وی فعالیت هنری را سال ۱۳۲۲ با بازی در نمایش «مادام دو کاملیا» نوشته الکساندر دوما (پسر) آغاز کرد. از دیگر نمایش های وی می توان به نمایش های ذیل اشاره کرد: «والدین وحشتناک»، «عروسی باقرخان»، «تله»، «دختر گلفروش»، «مرفین»، «آخرین لحظه»، «گربه روی شیروانی» «مونتسرا» (تالار وحدت، ۱۳۵۸)، «مطبخ» (تالار سنگلج، ۱۳۵۲)، «پروار بندان» (تالار سنگلج، ۱۳۴۸)، «ببر گراز دندان»، «امشب به قتل می رسد»، «مکافات» «عروسک پشت پرده»، «شب بحرانی»، «بادبزن خانم ویندیرمیر»، «مستنطق» (تالار وحدت ـ تالار مولوی، ۱۳۵۹)، «آی بی کلاه آی با کلاه»، «طناب»، «مرگ همسایه» (تالار سنگلج، ۱۳۵۲)، «اوژنی گرانده»، «پیچ خطرناک»، «سرگذشت»، «محاکمه ماری دوگان»، «خسیس» (تالار سنگلج، ۱۳۵۳)، «فصل بادها» (تالار سنگلج، ۱۳۵۵) و «ماجرای شبانه».
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ وی به زندان افتاد و در اواخر سال ۱۳۳۳ از زندان آزاد گشت.پس از انقلاب ۱۳۵۷ بار دیگر به فعالیت سیاسی روی آورد. او در اردیبهشت سال ۱۳۶۲ در جریان دومین یورش «سپاه پاسداران» به حزب توده دستگیر شد. جعفری در زندان زیر فشار زیادی قرار گرفت. او تنها چند ماه پس از آزادی، بر اثر ضربات سختی که بر جسم و جان او وارد آمده بود، در ۸ مهرماه ۱۳۶۵ در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران قطعه ۱۹۶ (قطعه ای درون قطعه ۹۶)، ردیف ۱۸۰، شماره ۷ به خاک سپرده شد. برخی از بستگان جعفری تا به امروز مرگ وی را «مشکوک» می دانند.