ابراهیم چهرازی

ابراهیم چهرازی

ابراهیم چهرازی نویسنده، روانپزشک، استاد دانشگاه و از پیشگامان علم روان پزشکی نوین است. وی در سال ۱۳۱۸ بیمارستان روانپزشکی چهرازی را در تهران بنا گذاشت. وی در زمان حیاتش مسئولیت های بیشماری را بر عهده داشت که از میان آن ها می توان به پزشکی قانونی، ریاست تیمارستان تهران، استاد کرسی بیماری های اعصاب، ریاست بخش اعصاب بیمارستان پهلوی، ریاست انجمن اعصاب و روان در سال ۱۳۲۲، دبیر انجمن مبارزه با تریاک و الکل در سال ۱۳۲۲، نائب رئیس کنگره فدراسیون جهانی سلامت فکر در لندن در سال ۱۳۲۷، عضو افتخاری آکادمی اعصاب آمریکا در سال ۱۳۳۵، رئیس انجمن نوروفیزیولوژی، بازرس فنی دانشکده پزشکی و چندین مسئولیت علمی و تخصص دیگر اشاره کرد.

پدرش پزشکی به نام سیّدمرتضی طیاری معروف به سید مرتضی حکیم باشی و عموزاده آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی بود. ابراهیم تحصیلات ابتدایی را در مدرسه علیه در اصفهان به اتمام رسانید و پس از اخذ سیکل اول متوسطه در مدرسه صارمیه اصفهان، جهت تکمیل تحصیلات متوسطه به مدرسه دارالفنون رفت. پس از فراغت از تحصیل از مدرسه طب در تهران،در مسابقه دانشجویان اعزامی شرکت کرد و با اخذ رتبه اول در دو رشته تجربی و ریاضی، در سال ۱۳۰۸ برای تحصیل در رشته پزشکی به اروپا اعزام شد. او سال اول را در دانشگاه تولوز گذراند و سپس به دانشکده پزشکی پاریس رفت و پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۳۱۳ در رشته پزشکی، به مدت دو سال و نیم در بخش اعصاب و روان بیمارستان های پاریس از قبیل سالپتریه، سنت آن و پاول بروس مشغول به کار بود. او پایان نامه خود را در باره موضوع "تصویر خود" نوشت و موفق به دریافت مدال و دانشنامه دانشگاه پاریس شد.

وی پس از بازگشت در سال ۱۳۱۵ مدرک تخصصی اعصاب و روان را نیز دریافت کرد و در تاریخ اول اسفند ۱۳۱۵ به سمت دانشیار اعصاب دانشکده پزشکی و بعد از آن در سال ۱۳۱۶ در سمت ریاست بخش اعصاب بیمارستان رازی مشغول به کار شد. سپس دو سال خدمت سربازی خود را در بیمارستان شماره دو ارتش در بخش اعصاب گذراند و به مدت یک سال نیز پزشک قانونی وزارت دادگستری بود.چهرازی اولین کتاب اخلاق پزشکی کشور را با عنوان طبیب و جامعه در سال ۱۳۱۷ نوشته و چاپ کرد. دکتر چهرازی علاقه زیاد به زادگاه خود باغبادران داشت و به همین دلیل با سرمایه شخصی تاسیسات آب آشامیدنی و موتور برق و تلگرافخانه و تلفنخانه و ساختمان شهرداری و لوازم اداری و کل هزینه سال اول تاسیس و راه اندازی شهرداری باغبادران تا مرحله درآمد زایی و پل چوبی و پل سیمی و بخش اصلی هزینه اولیه پل بتونی وشمندجان باغبادران را تامین و پرداخت نمود.

چهرازی در سال ۱۳۱۸ بخش نورولوژی را که در آن زمان با عنوان بیماری های مغز و پی شناخته میشد، در تیمارستان شماره یک شهرداری (بیمارستان روزبه فعلی) تاسیس کرد و در سال ۱۳۱۹ همزمان با تدریس در دانشگاه در رشته بیماری های اعصاب و روان، به مدت دو سال ریاست این تیمارستان را هم بر عهده داشت. ابراهیم چهرازی در سال ۱۳۴۴ ریاست اولین مدرسه عالی فیزیوتراپی در کشور را به عهده گرفت، او در همان زمان ریاست بخش اعصاب بیمارستان پهلوی را نیز عهده دار بود. دکتر ابراهیم چهرازی در سال ۱۳۴۹ و در زمان تصدی علی نقی علیخانی به ریاست دانشگاه پس از سال ها فعالیت علمی بازنشسته شد.

در سال ۱۳۱۳ همزمان با جشن هزاره فردوسی در ایران، در کشورهای مختلف دنیا دوستداران فرهنگ و ادب جشن های متعددی برپا کردند.در فرانسه ۴۱۰ نفر از دانشجویان پولهایشان را روی هم گذاشتند و به پیشنهاد ابراهیم چهرازی قرار شد سفارش ساخت مجسمه ای از فردوسی را به لورنزی مجسمه ساز معروف فرانسوی بدهند. از آنجا که لورنزی فردوسی را نمی شناخت، چهرازی به همراه دیگر دانشجویان ترجمه اشعاری از فردوسی را به زبان فرانسوی برای او قرائت کردند تا بتواند تصویری از فردوسی در ذهن خود داشته باشد. این مجسمه دو سال بعد در سال ۱۳۱۵ به فرستاده شد و در ۲۸ خرداد ۱۳۱۵ در محوطه دانشکده ادبیات تهران (پشت بهارستان) در فضایی که به «گلگشت فردوسی» معروف بود و امروزه به نام باغ موزه نگارستان شناخته می شود، در مقابل در ورودی ساختمان مرکزی از شمال نصب شده است.