احمد عبادی از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده برجسته سهتار و فرزند میرزا عبدالله فراهانی و نوه علیاکبر فراهانی بود.وی دایی هوشنگ سیحون معمار برجسته ایرانی است.وی همچنین مبدع روش کوک نوینی برای سهتار است و سبک نوازندگی وی از نظر برخی کارشناسان متفاوت و ویژه است.او با خوانندههایی مانند غلامحسین بنان همکاری داشتهاست. همچنین محمدرضا شجریان از وی به عنوان بزرگترین استادش در موسیقی ایرانی یاد میکند.
از کارهایی که او در نوازندگی سهتار ایجاد کرد، ابداع کوکهای مختلف در سه تار است که در آلبوم کوک سه تار آنها راعرضه کردهاست. قبلاً نوازندهها معمولاً از کوکهای تار برای سه تار استفاده میکردند ولی عبادی این رویه را تغییر داد و ثابت کرد بعضی از این کوکها مناسب سه تار نیستند و دو نوار به عنوان آموزش کوک سه تار منتشر کرد که در آن برای گامهای مختلف و حتی گوشههای مختلف کوک معرفی کرد. نکته جالب توجه در نوازندگی عبادی ایناست که او همیشه و کاملاً تک سیم نمیزد و به موقع واخوان میداد و پر قدرت میزد و به موقع تک سیم میزد که کاملاً در قطعات ضربی وی مانند ضربی سه گاه و چهارگاه و… مشهود است. احمد عبادی مدتها در وزارت پیشه و هنر به تدریس و تحقیق در موسیقی ایرانی و سه تار پرداخت و در جهت معرفی موسیقی ملی ایران کنسرتهای متعددی در داخل و خارج از کشور از جمله فرانسه، ایتالیا، آلمان و اتریش داشت که مورد استقبال هنردوستان واقع شدهاست.
وی در اواخر عمر به سرطان روده دچار گردید و پس از یک دوره بیماری در سال ۱۳۷۱ درگذشت. آرامگاه وی در امامزاده طاهر است.