اردوان کامکار نوازنده و آهنگساز است. او آموزش سنتور را از سن ۴ سالگی و نزد پدرش، حسن کامکار آغاز کرد. وی در جوانی به همراه برادرش هوشنگ کامکار، کنسرتینوی سنتوری تصنیف کرد که در آلبومی به نام بر تارک سپیده (همراه با یک کنسرتینوی کمانچه از برادرش، اردشیر) به بازار عرضه شد. او در سال ۱۳۵۹ به تهران آمد و فعالیت خود را به طور جدی در عرصه موسیقی آغاز کرد و با کمک برادرانش، هوشنگ و ارسلان، درس های هارمونی، کنترپوان و اصول آهنگسازی را فرا گرفت. او نواختن سنتور را به سطح خوبی از لحاظ تکنیکی رساند و در زمینه نوازندگی، ردیف موسیقی، گروه نوازی، اصول و مبانی موسیقی و آهنگسازی هم به درجاتی نسبتاً خوب رسید. تقسیم ملودی های قطعات و تقسیم آن ها در دو دست یکی دیگر از ویژگی های نوازندگی اش است و یکی از مهمترین توانایی هایش، قدرت مساوی دستانش است که مضراب های چپ و راستش را یکدست کرده است.
اردوان کامکار قطعه دریا را (که قبل از سال ۱۳۶۴ ساخته بود)، در سال ۱۳۶۹ در تالار وحدت اجرا کرد. وی علاوه بر آثاری که برای تکنوازی سنتور خلق کرد، قطعات دیگری هم برای گروه نوازی سازها تصنیف کرد که مورد توجه اهالی موسیقی قرار گرفت. دومین کنسرتینوی سنتور اردوان کامکار که با ارکستر زهی و پیانو همراهی می شد، با نام ماهی برای سال نو روانه بازار موسیقی شد. این آلبوم، یک کنسرتینوی مشکل با فضایی رازآلود و باز با لحن و ریتم های کردی است.اثر بعدی وی، سولوی بر فراز باد بود.