اکبر محسنی آهنگساز و نوازنده و مدرس موسیقی بود. او هنر آموخته شعبه موزیک نظام و بهره برده از درس های علینقی وزیری محسوب می شد و سال ها زیر نظر روح الله خالقی به تدریس در انجمن موسیقی ملی و نوازندگی در ارکسترهای آن پرداخته بود. وی همچنین سابقه طولانی تدریس موسیقی و سرپرستی ارکسترها در رادیو را داشت و در طی دوران فعالیت خود آثار بسیاری را از خود به جای گذاشت. او در عین حال از اولین نوازندگان عود در موسیقی محسوب می شود و نواختن این ساز کهن را طی اقامت در عراق، از استادان برجسته عرب فراگرفته بود. از آثار شاخص او ترانه بسیار معروف الهه ناز، با شعر کریم فکور و خوانندگی غلامحسین بنان می باشد که نزد توده های مردم، شهرت و محبوبیتی کم مانند کسب کرد.
در سال ۱۳۳۶ خورشیدی،وزارت فرهنگ وقت، اکبر محسنی را جهت تدریس موسیقی و سرود در مدارس ایرانیان مقیم عراق برگزید و در عین حال به وی ماموریت داد که در طول خدمت خویش در عراق، نسبت به یادگیری ساز بربط و جمع آوری تکنیک های نواختن آن اقدام کند تا بتواند در مراجعت، این تکنیک ها را منتشر کرده و تعلیم دهد. بدین ترتیب وی در طی مدت چهار سال به سر بردن در عراق، علاوه براینکه سرودهای میهنی و موسیقی را به کودکان که در مدارس مخصوص ایرانیان در بغداد و کاظمین درس می خواندند، آموزش می داد، خود نیز مشغول به یادگیری ساز عود شد.