جعفر خرسندی از شاعران برجسته شهر بروجرد و نوازنده تار و ویالون بود. او برادر ناتنی ابوالقاسم لاهوتی و از شاگردان ابوالحسن صبا و روح الله خالقی بود. وی در سال ۱۳۴۳ ریاست اداره فرهنگ و هنر بروجرد را به عهده گرفت و تلاشهای بسیاری برای ارتقا سطح فرهنگ و هنر شهر بروجرد انجام داد. از آثار او می توان به دیوان اشعار استاد جعفر خرسندی اشاره کرد. از وی اشعاری در زمینه های گوناگون از جمله مناجات نامه، نوروزیه و بهاریه، مدح و ثنای اهل بیت، غزلیات عاشقانه، پند و اندرز و اشعاری به زبان محلی بروجردی و کردی به یادگار مانده است، از نکات برجسته در شعر وی طبع روان و اثرگذار شاعر است. تخلص او در اشعارش "خرسندی" می باشد.
در جوانی اهل سیر و سفر بود و سفرهایی به عراق و دیگر مناطق مرزی داشت.او در این دوران تجارب بسیار اندوخت و بعضی از این خاطرات را در شعرهایش منعکس کرده است. وی چند صباحی در شهر سنندج اقامت گزید و در آنجا صاحب ۲ فرزند شد. علاقه وافر وی به موسیقی اصیل و را به تهران کشاند و در هنرستان موسیقی ملی نزد اساتیدی چون ابوالحسن صبا و روح الله تقی هنر آموخت و در سازهای مختلف مثل تار و ویالون تبهر یافت. پس از دوره هنر آموزی به استخدام اداره آموزش پرورش بروجرد درآمد و به شغل مقدس آموزگاری مشغول شد و همزمان ریاست اداره فرهنگ و هنر بروجرد را بعهده گرفت و پایه گذار موسیقی در مدارس شهر بروجرد شد.