جلال شباهنگی
Jalal Shabahangi
جلال شباهنگی
جلال شباهنگی گرافیست، نقاش، مجسمه ساز و همچنین استاد دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و عضو پیوسته فرهنگستان هنر است. او در سال ۱۳۴۷ به عضویت هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبا درآمد و در سال ۱۳۸۱ بازنشسته شد. وی در کنار بیش از سی و اندی سال تدریس در سطوح مختلف به عنوان استاد و دانشیار در دانشگاه تهران، در دیگر دانشگاه ها و دانشکده های هنر از جمله شاهد، شریعتی، سوره و الزهرا نیز تدریس داشته و از پیشروترین اساتید و هنرمندان در عرصه هنر نقاشی و گرافیک دوران معاصر محسوب می شود. او عضو شورای تحصیلات تکمیلی گروه هنرهای تجسمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و همچنین عضو و نماینده دانشگاه تهران در طرح و برنامه ریزی وزارت علوم تحقیقات و فناوری در بخش هنر و عضو پیوسته فرهنگستان هنر است.
جلال شباهنگی به ساخت حجم های شیشه ای معروف به Blowing Glass در ایران و مورانو ایتالیا پرداخته که حاصل کارهای او مجموعه ای ویژه در حوزه حجم سازی به حساب می آید و طرفداران ویژه ای در تمام دنیا دارد. در آثار شباهنگی سه واژه باغ و دشت و درخت به عنوان نشانه های واحد از ریتم و سختار، ترکیب دو ساحت عینی و غیرعینی و روابط عمودی و افقی و نحوه قرارگرفتن فضای مثبت و منفی را جلوه گرند. او در آثار نقاشی اش با استفاده ویژه از الوارهای رنگی نرم و نگاه ویژه و متمایز دید در پرسپکتیو و باور بلوغ یافته ای که از تجربه های متعدد و متنوعش بر می آید، درجستجوی عناصر در عین تجلی، به ارزش درونی عناصر توجه می کند. وفاداری و اصرار ویژه به روش و بیانی خاص، نشانه های متمایز این هنرمند است و بیانی دراماتیک و شاعرانه و موسیقی دل انگیز سرزمین و جهان ویژه ترجمان عاطفی و تصویری وی از جهان است.