جلیل ضیاءپور نقاش، استاد دانشگاه، پژوهشگر و مولف ایرانی بود که از او به عنوان «پدر نقاشی مدرن ایران» یاد می شود. او جدا از آن که نقاشی پیشرو و پرچمدار نهضت نوگرایی بوده است، فعالیت های پژوهشی گسترده ای را نیز در زمینه مردم شناسی، بررسی و شناخت زبان، فرهنگ عامه، پوشاک و نقش های زینتی مناطق گوناگون داشته است که نتایج آنها به عنوان کتاب مرجع این رشته از علوم هم اینک در دانشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد. ضیاءپور در طول فعالیت هنری و فرهنگی خود، به ایراد بیش از ۸۵ سخنرانی، ارائه بیش از ۷۰ مقاله فرهنگی و هنری، تالیف ۲۸ جلد کتاب در زمینه های پوشاک ایرانیان، هنر، تاریخ و همچنین خلق نزدیک به ۴۰ اثر نقاشی و دو مجسمه پرداخته است. او از پایه گذاران انجمن هنری خروس جنگی بود.
از علایق دوران کودکی اش، مجسمه سازی با گل مرداب انزلی و شنیدن موسیقی بود. او تحصیلات هنری خود را از نوجوانی آغاز کرد،پس از به پایان رساندن مقدمات تحصیل، در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و برای آهنگ سازی، به هنرستان موسیقی که در آن وقت ریاست آن با آقای «مین باشیان» بود وارد شد و از عهده آزمایش های ورودی برآمد؛ ولی در همان زمان، استادان خارجی هنرستان به کشور خود بازگشتند و او نتوانست نظرش را دنبال کند.پس به پی گیری تحصیلات و آشنایی کامل با هنرهای سنتی در مدرسه صنایع مستظرفه قدیمه پرداخت.