حسین آتش پرور داستان نویس و منتقد ادبیات داستانی، از داستان نویسان نسل سوم است. فصلنامه ادبی نوشته به صاحب امتیازی حسین واحدی پور (مدیر نشریات خبر) محمد حسین مدل (سردبیر) با همکاری حسین آتش پرور (دبیر داستان) از شماره اول (بهمن ۱۳۸۵) تاکنون منتشر می شود. این نویسنده روز ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۳در کنگره ملی خیام سخنرانی کرد. حسین آتش پرور در برخی از آثار داستانی خود مانند مجموعه داستان های «ماهی در باد»، «اندوه» و رمان «خیابان بهار آبی بود»، با کاربست خلاقانه مولفه های بومی گناباد از قبیل گویش، فرهنگ، آداب و رسوم، اسطوره ها و … تصویری از سیمای مردم این منطقه را وارد ادبیات داستانی کرده است. به همین خاطر به رسم ادب، ترویج فرهنگ سپاس و برای بهره بردن بیشتر از توانمندی های این نویسنده، با تصمیم جمعی از اعضای انجمن ادبیات داستانی گناباد به «خوانه داستان حسین آتش پرور» نامگذاری شد.
اواخر دهه چهل آغاز نویسندگی حسین آتش پرور است. داستان های اولیه او در بهار سال ۱۳۵۱ در روزنامه خراسان به چاپ رسید. آثار او به صورت کتاب برای اولین بار، در مجموعه داستان «دریچه تازه» همراه با داستان هایی از محمود دولت آبادی، اصغر الهی و چند نفر دیگر در سال ۱۳۶۷ منتشر شد. در سال ۱۳۶۹ مجموعه داستان «خوابگرد و داستان های دیگر» به کوشش او به چاپ رسید که در این کتاب داستان «آواز باران» از او به همراه آثاری از هوشنگ گلشیری، قاضی ربیحاوی و دیگران آمده است. پس از آن در سال ۱۳۷۲ مجموعه داستان «اندوه» و در سال ۱۳۸۴ رمان «خیابان بهار آبی بود» از او منتشر شد، وی درسال های بعد از آن آثار دیگری از جمله مجموعه داستان «ماهی در باد» و کتاب «کوزه ها در جست و جوی کوزه گر» را منتشر کرد.