حسین خضوعی

حسین خضوعی

حسین خضوعی خواننده، موسیقی دان و شاعر پدرش «میرزا محمدحسن خان»قاری قرآن بود. میرزاحسین خضوعی از شاگردانِ «میرزا عبدالوهاب اصفهانی» خواننده و موسیقی دانِ اهل اصفهان بود. او که در دوران جوانی به تهران مهاجرت نمود، خوانندگی را با تعزیه خوانی آغاز کرد و در حدود ۲۵ سال در دربار ناصرالدین شاه قاجار با موسیقی دانان و هنرمندان آن زمان همکاری داشت. وی در برنامه های «انجمن اخوت» به سرپرستی «درویش خان» به عنوان خواننده حضور داشت و با هنرمندانی نظیر سید حسین طاهرزاده و «ناصر سیف» همکاری می کرد. او کنسرت های متعددی را به مناسبت های مختلف از جمله میلاد علی ابن ابی طالب، کنسرت های خیریه به نفع حریق زدگان آمل، ترمیم خرابی های بازار تهران و … برگزار نمود.

او پس از ۲۵ سال به اصفهان بازگشت. ابتدا در اداره دخانیات به امور دفتری مشغول شد و در ادامه به حرفه ساعت سازی روی آورد.وی به علم عروض، نواختن تار و خوشنویسی آشنایی کامل داشت. چند رساله خطی در موضوع شعر و موسیقی از او برجای مانده است. از جمله رساله ای در ۲ دفتر که به موسیقی علمی و عملی پرداخته است و تقسیمات قدیمی را بر پایه آوازها و شعبات و نغمات و فواصل موسیقی، به عدد و حروف ابجد در جدول هایی مشخص کرده است. همچنین تقسیمات جدیدی بر پایه دستگاه ها، آوازها و گوشهای رایج امروزی و محل قرار گرفتنِ نت ها بر روی پرده های تار را مشخص و درج نموده است. میرزاحسین خضوعی، شناخت فنون ادبی و آشنایی با علم عروض را برای اهالی موسیقی ضروری می پنداشت. دفتر اشعار او با تخلص «سرور الشعرا» نزد خانواده اش نگهداری می شود. همچنین یک لوله فونوگراف از وی ضبط شده است که نزد خانواده «عمومی» در اصفهان نگهداری می گردد.