حسین زنده رودی که در خارج با نام شارل حسین زنده رودی شناخته می شود، نقاش معاصر او از بنیانگذاران مکتب سقاخانه و پیشگامان شیوه نقاشی خط در است و با استفاده از نمادهای هنر سنتی و همچنین خوشنویسی، روشی تازه را در هنرهای تجسمی به وجود آورد. حسین زنده رودی در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد. اولین اثر نقاشی خود را در طول دوران تحصیل در هنرستان پدیدآورد. در بیست و دو سالگی به پاریس رفت و در بی ینال ۱۹۶۱ پاریس برنده جایزه شد و یک بورس تحصیلی به او تعلق گرفت. وی سپس در رشته هنر تحصیل کرد.
پس از پایان تحصیلات به بازگشت و آثارش را در «آتلیه کبود» به نمایش گذاشت، او بی تردید از مهم ترین چهره های مکتب سقاخانه محسوب می شود هرچند او در مصاحبه با دو هفته نامه تندیس این نسبت داشتن با مکتب را نفی می کند و سقاخانه را مترادفی با نام خودش می داند. حسین زنده رودی در سال ۱۳۵۱ قرآنی نفیس با طرح های رنگی را از طرف انتشارات «کلوب کتاب» در پاریس منتشر کرد که جایزه «زیباترین کتاب در سال جهانی کتاب» از طرف یونسکو به آن تعلق گرفت. آثار حسین زنده رودی در موزه های متعددی نگهداری می شود. سه دهه پس از انقلاب گالری هما نخستین بار آثار این هنرمند را در کلکسیون های مختلفی در معرض دید علاقه مندان قرار داد.از جمله این دوره ها می شود به نمایش سری مهرهای زنده رودی در این گالری در همکاری با فریدون آو اشاره کرد. موزه بریتانیا در اردیبهشت ۱۳۹۲ بزرگداشتی به احترام این هنرمند و با سخنرانی ونیا پورتر برگزار کرده است.