حسین عرفانی

حسین عرفانی

حسین عرفانی پارسائی از دوبلورهای پرآوازه و همسر شهلا ناظریان بود. او کار دوبله را از سال ۱۳۴۰ و مدیریت دوبلاژ را از ۱۳۵۶ آغاز کرد. حسین عرفانی پیش از ورود به عرصه دوبله با سینما و دوبلورها آشنا بود و در سن نوزده سالگی به علی کسمایی در استودیو مولن روژ معرفی شد. پس از مدتی نزد احمد رسول زاده رفت و در فیلم «پروفسور کم حافظه» به کار گویندگی پرداخت. احمد رسول زاده با دیدن توانایی های وی او را به عنوان یکی از دوبلرهای خوب آینده برشمرد. پس از کار در استودیو مولن روژ به استودیو شهاب رفت. در سال های بعد با مدیران دوبلاژ بسیاری از جمله عطاءا.. کاملی آشنا شد و در نخستین نقش اول خود به جای اورسن ولز صحبت کرد.

از خصوصیات این گوینده دامنه صدایی مردانه منحصر به فرد، نیرومند (بَم)، گسترده و انعطاف پذیر او بود که توانایی بسیاری در تیپ سازی داشت. وی در فیلم سینمایی حرمت رفیق (۱۳۵۶) و مجموعه تلویزیونی تلخ و شیرین (۱۳۵۳) و مجموعه تلویزیونی عالیجناب (۱۳۹۶) به ایفای نقش پرداخته است.