حسین ملک

حسین ملک

حسین ملک نوازنده بابت تغییرات ماندگاری که در ساز سنتور ایجاد کرد مشهور است. پدرش عبدالله ملک گودار،درودگر بود. حسین، برادر بزرگترِ اسدلله ملک بود و برادر دیگری به اسم عبدالله نیز داشت.این سه برادر تحت تاثیر دایی هایشان (علی اکبر خان زنگنه، علی اصغر خان زنگنه و محمدخان زنگنه که هر سه موسیقی دانان دوره قاجاریه بودند) هر سه به موسیقی پرداختند که از بین عبدالله به تنبک، اسدالله به کمانچه و ویالون و حسین به سنتور روی آورد. حسین ملک نواختن سنتور را از هشت سالگی نزد حبیب سماعی  فراگرفت اما پس از مدتی سماعی از ادامه تدریس به او خودداری کرد. او سپس به نزد ابولحسن صبا رفت و غیر از او نزد نورعلی برومند، شکرالله قهرمانی، رکن الدین مختاری،حسین یاحقی، ابراهیم منصوری و مهدی برکشلی نیز به فراگیری موسیقی پرداخت. صبا و برومند استادان اصلی حسین ملک محسوب بودند.

حسین ملک از سال ۱۳۲۰ در رادیوی ایران به نوازندگی پرداخت و با گروه ابوالحسن صبا همکاری کرد. این همکاری ها تا سال ۱۳۲۲ ادامه داشت. پس از آن که تلویزیون به راه افتاد، او نخستین تک نواز سنتور در تلویزیون و جزو اولین تک نوازانی بود که در تلویزیون اجرای موسیقی داشت. سپس او با وزارت فرهنگ و هنر شروع به همکاری کرد و از آن جمله، در کارگاه هایی که به ساخت سازهای موسیقی اختصاص داشت شرکت کرد. او که پیشتر نزد صبا،نحوه ساخت ویولن و سنتور و همچنین نزد «آراکلیان» ساخت ویلنسل را فراگرفته بود، در این کارگاه ها سنتورهایی ساخت که مورد استقبال قرار گرفت. پس از آن در سنتورهایی که می ساخت تغییراتی ایجاد کرد.از جمله ویژگی های این سنتورها آن بود که وی یک خرک به سیم های سفید و دو خرک به سیم های زرد اضافه کرده بود و سنتور جدید دارای یازده خرک در قسمت زرد و ده خرک در قسمت سفید بود. این باعث می شد که بتوان با ساز سنتور به هر دو صورت راست کوک و چپ کوک، موسیقی اجرا کرد و نوازنده سنتور می توانست به طور گسترده تری با خوانندگان همراهی کند.