حسینعلی انواری
Hossein Ali Anvari
حسینعلی انواری
حسینعلی انواری استاد دانشگاه بود. انواری استاد دانشگاه صنعتی شریف و آخرین رئیس این دانشگاه قبل از انقلاب 1357 بود. تحصیلات خود را در دبیرستان البرز و دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته الکترومکانیک انجام داد و سپس و در سال ۱۹۶۲ موفق به اخذ دانشنامه دکتری در رشته الکتروتکنیک دانشگاه ENSEEHT (مدرسه عالی الکترونیک، الکتروتکنیک، انفورماتیک، هیدرولیک و مخابرات) شد. پس از بازگشت در وزارت اقتصاد استخدام شد و در دانشکده پلی تکنیک تهران (امیرکبیر فعلی) نیز به تدریس دروس ماشین های الکتریکی و سرومکانیزم پرداخت. در سال ۱۳۴۲ به سمت رئیس بخش مهندسی آن دانشکده رسید و در سال ۱۳۴۵ با تاسیس دانشگاه صنعتی آریامهر به این دانشگاه منتقل شد. در این دانشگاه تا سال ۱۳۴۷ مدیر آموزش بود سپس در شهریور ماه ۱۳۵۰ به عنوان قائم مقام آموزشی و دانشجویی منصوب شد، در سال ۱۳۵۶ به مرتبه دانشیاری ارتقاء یافت و در همان سال به عنوان معاون آموزشی و دانشجویی دانشگاه منصوب شد.
و همچنین طی سالهای ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۳ معاون وزارت اطلاعات و جهانگردی بودند. با شروع انقلاب از طرف شورای دانشگاه به عنوان رئیس دانشگاه صنعتی شریف انتخاب و تا تاریخ ۷ مرداد ماه ۱۳۵۸ در این سمت فعالیت کرد و سپس به مدت یکسال به فرصت مطالعاتی رفت. وی در این دانشگاه تدریس دروس مختلف مبانی مهندسی برق و ماشین های الکتریکی و ماشین های القائی و مسائل مخصوص در مهندسی قدرت و همچنین دروس آزمایشگاه های ماشین های الکتریکی را هم انجام می داد. کتاب های «اصول الکتریسیته»، «الکتریسیته و مغناطیس» و چندین مقاله علمی در مجلات بین المللی از آثار علمی اوست. حسینعلی انواری در سال ۱۳۴۸ با شهناز علی آبادی ازدواج کردند که حاصل این ازدواج دو دختر به نامهای یاسمن و نرگس می باشد. ایشان در سال ۱۳۶۸ در سفری به اسپانیا به علت خونریزی مغزی از دنیا رفتند.