داریوش سالاری سازنده ی سازهای داخلی و هندی و نوازنده بود. پس از پایان تحصیلات متوسطه در آبادان به منظور ادامه تحصیل به هندوستان رفت. او به دلیل علاقه به موسیقی فراگیری ساز «سه تار» را آغاز کرد و ۶ سال نزد «آناندا شارما» شیوه نوازندگی «راوی شانکار» را آموخت.وی در دانشگاه اسلامی هندوستان تحصیل کرده است و در نواختن سنتور به مهارت رسید. وی در سال ۱۳۵۹ به ایران برگشت و از سال ۱۳۶۵ ساختِ ساز «سنتور» را آغاز نمود. او به مُرور تغییراتی در ساختمان و روش ساخت ساز سنتور ایجاد کرد.
تغییر ابعاد سنتور و ضخامت صفحات، تغییر روش در پُل گذاری، استفاده از سیم های فولادی به جای سیم های برنجی، ساختن سنتور دوطرف سیم فولادی سُل کوک، ساخت سنتور کروماتیکِ ۹ خَرَک و ۱۱ خرک و ۱۵ خرک و سنتور باس از جمله فعالیت های سالاری در زمینه ساخت و بهبود ساز سنتور بوده است. در شهریور ۱۳۹۳ کتاب «هزار و یک پرسش درباره سنتور» نوشته داریوش سالاری با تنظیم و ویراستاری شهاب مِنا توسط انتشارات سرود منتشر شد. در مرداد ۱۳۹۴ داریوش سالاری به همراه ۴ نوازنده پیشکسوت سنتور از سوی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران مورد تقدیر قرار گرفت.