ذبیح الله منصوری از پرکارترین مترجمان تاریخ مطبوعات و ادبیات، روزنامه نگار، نویسنده و به گفته خودش قهرمان بوکس سبک وزن بود. او در مدرسه آلیانس سنندج که فرانسوی ها آن را اداره می کردند شروع به درس خواندن کرد؛ پس از چندی با ماموریت پدر در کرمانشاه به آن شهر رفت و زبان فرانسه را نزد پزشکی که این زبان را به خوبی می دانست فرا گرفت. او در بازگشت به تهران و درگذشت پدر، عهده دار مخارج خانواده شد و به ناچار از تحصیل دست کشید. در سال ۱۳۰۱ شمسی همزمان با تاسیس روزنامه کوشش با سمت مترجم داستان و مقاله و مطالب علمی در آن روزنامه شروع به کار کرد.
در سال ۱۳۰۶ در حالی که در روزنامه کوشش کار می کرد،با روزنامه اطلاعات نیز شروع به همکاری کرد که مدت ها ادامه یافت و از آغاز انتشار روزنامه کیهان هم به مدت شش سال، چندین کتاب برای این روزنامه ترجمه کرد که همه به صورت پاورقی به چاپ می رسید. بعدها با روزنامه ما، روزنامه داد، مجله خواندنیها، روزنامه باختر، روزنامه اختر امروز، مجله ترقی، مجله تهران مصور، مجله روشنفکر، مجله سپید و سیاه، مجله امید، روزنامه پست تهران و سرانجام مجله دانستنیها همکاری داشت. او دیر ازدواج کرد و دارای یک دختر و یک پسر شد. مادرش از خانواده علماء و روحانیون شهر سنندج بود.