ساموئل خاچیکیان

ساموئل خاچیکیان

ساموئل خاچیکیان کارگردان، تدوینگر، نویسنده، آهنگساز فیلم و تهیه کننده نامدار ارمنی تبار بود. او یکی از تاثیرگذارترین کارگردان ها در سینما به شمار می رود،تا آنجا که به وی لقب «هیچکاکِ ایران» داده شده است. همچنین از او به عنوان «استاد دلهره و وحشتِ» سینما نام برده شده است. دوستان و همکاران ساموئل خاچیکیان، او را با نام «سام ول» نیز می شناختند. او در آغازِ راهِ سینما با هنر و دانسته های خود به یاری این هنر و صنعت آمد و توانایی فنی خود را با به فرجام رساندن فیلم شب نشینی در جهنم (۱۳۳۶) نشان داد و سپس با طوفان در شهر ما (۱۳۳۷) سینما را با سبک ویژه خود آشنا کرد.

خاچیکیان، که از نیمه های فیلم بازگشت تدوین فیلم هایش را خود به دست گرفته بود، در نورپردازی و کار فیلم بردارانش دخالت می کرد، و موسیقی فیلم هایش را خود برمی گزید. به گفته خودش، او همه این ها را برپایه برداشت و دریافت درونی انجام می داد.«نورپردازی جنایی» زبانزدی بود که خود او برای فیلم هایی همچون چهارراه حوادث (۱۳۳۳)، طوفان در شهر ما (۱۳۳۷)، فریاد نیمه شب (۱۳۴۰)، یک قدم تا مرگ (۱۳۴۰)، دلهره (۱۳۴۱)، ضربت (۱۳۴۳) و سرسام (۱۳۴۴) به کار می برد.

خاچیکیان را می توان از پیشگامان نام آور سینما دانست و کمتر کارگردانی مانند او در درازای سه دهه (۱۳۵۰–۱۳۳۰) به گونه ای پیوسته و پرکار درگیر فیلم سازی بوده است. او در زمره نخستین کارگردانان بود که عناصر تکنیکی را برای سینما به کار برد و با دکوپاژ سر صحنه فیلمبرداری می رفت. به عنوان فیلم سازی نوآور، ساخت فیلم های جنایی را به راه انداخت و نخستین پیش پرده تاریخ سینما را برای فیلم دختری از شیراز (۱۳۳۳) ساخت و ده ها زمینه فنی دیگر را آزمود. بسیاری از بازیگران نامدار سینما با بازی در کارهای خاچیکیان به سینما آمدند و برخی از فیلم هایش هم چون ضربت (۱۳۴۳) و عقاب ها (۱۳۶۳) از کارهای پرفروش زمان نمایش خود بودند.