سهیل ایوانی

سهیل ایوانی

سهیل ایوانی موسیقی دان، آهنگساز و نوازنده بود. از کودکی به موسیقی بسیار علاقه داشت. در پیدا شدن این علاقه، برادر بزرگش احمد که دستگاه ها و مایه های موسیقی سنتی را به خوبی می شناخت، سهم بسزایی داشت، وی برای سهیل کتابچه تصنیفی خرید،اما چون سهیل هنوز به مدرسه نرفته بود، با کمک بزرگترها تمام تصنیف های این کتاب را فرا گرفت و می خواند. سهیل و برادر بزرگترش، محمدرضا ایوانی، در همان ایام کودکی با استفاده از خلاقیت خود تلاش بسیاری برای درست کردن ساز انجام می دادند، به طوری که موفق به ساختن سازی شبیه تار شدند، اما جو خانواده مذهبی و پدر با وجود آلات موسیقی در خانه مخالف بود.

در همان سال های اول دبیرستان افتخار تمرین مشق ویولن نزد محمود مرآتی و تشویق ها و راهنمایی های وی، عزم او را در به ثمر رسیدن هر چه بیشتر جزم می کرد،تا اینکه در سال ۵۶–۱۳۵۵ در کنکور سراسری آزمون باربد که به همت نورعلی خان برومند برگزار شد،در رشته کمانچه مقام اول کشور را کسب کرد و جایزه و لوح یادبودی با امضای استاتیدی نظیر علی اکبر شهنازی، داریوش صفوت، مهدی برکشلی، مهدی فروغ و علی تجویدی از دست علی اکبر شهنازی دریافت نمود. وی یک سال بعد به دلیل انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه، به کرمانشاه بازگشت و در این ایام به فعالیت در اداره ارکستر سنتی صدا و سیمای کرمانشاه و ساخت و تنظیم قطعات محلی کردی و همچنین تمرین سازهای غیر تخصصی خود از قبیل سه تار، تار، دف، ضرب، دهل، بم تار و … پرداخت. او مجدداً در سال ۱۳۶۴ به تهران بازگشت و تجارب خود را از طریق همکاری با ارکستر بزرگ رادیو و کنسرت های متعدد و کسب فیض از محضر استادان برجسته موسیقی که در تهران بودند،کامل نمود.

وی کنسرت های متعددی را در داخل و خارج از کشور با گروه های مختلف اجرا نمود،که از آن جمله می توان به اجرای کنسرت در کشور ژاپن در سال ۱۹۹۰ میلادی به همراه ارکستر صدا و سیما و کنسرت دو نوازی با هابیل علی اف به عنوان نوازنده سه تار، در سفری که هابیل علی اف داشت، اشاره کرد. سهیل ایوانی در طی حدود ۲۵ سال تلاش بی وقفه در عرصه موسیقی سنتی و محلی بیش از ۳۰ آلبوم موسیقی از خود به یادگار گذاشت. او همچنین عضو کمیته سازها و آهنگسازان بود.