سیاوش بیضایی

سیاوش بیضایی موسیقی دان، آهنگساز، نوازنده، نویسنده، اتنوموزیکولوگ و مدرس موسیقی، بیشتر تحصیلات آکادمیک خود را در رشته های آهنگسازی، موسیقی الکترونیک و اتنوموزیکولوژی تا مقطع دکتری را در کشور آلمان گذرانده است. فعالیت های بیضایی در سه بخش آهنگسازی و تنظیم، تدریس موسیقی، تالیف و ترجمه کتاب های تئوریک موسیقی، تقسیم می شود. آثار او شامل آهنگسازی و تنظیم ده ها ترانه محلی و ملی برای پیانو، آنسامبل های گوناگون و ارکستر است که تنظیم «نخستین سرود ملی ایران» اثر آلفرد ژان باتیست لومر و «سر ا.مد زمستون» بر روی ملودی محلی ارمنی، با صدای شقایق کمالی از آن جمله اند.

در سال ۱۳۶۳ به آلمان رفت و تا مقطع دکتری به تحصیل پرداخت.«نخستین سرود ملی» اثر آلفرد ژان باتیست لومر برای اولین بار توسط سیاوش بیضایی در سال ۱۳۸۴ با اصلاحاتی در هارمونی و فرم و افزایش بخش هایی به آن، برای ارکستر تنظیم و نوشته شد. این اثر نخستین بار،مهر ۱۳۸۴ در تالار وحدت تهران به رهبری پیمان سلطانی  و با خوانندگی سالار عقیلی اجرا شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت.

از جمله فعالیت های هنری سیاوش بیضایی، می توان به این موارد اشاره کرد: همکاری با انجمن ژونس موزیکال آلمان، تاسیس «آنسامبل آوازهای محلی» در مونستر آلمان برای معرفی موسیقی محلی در آلمان و اروپا، مدیریت استودیو تئاتر شهر گرلیتز آلمان، مدرس دانشکده موسیقی دانشگاه هنر و دانشگاه تهران، دستیار علمی موسسه تحقیقات موسیقی دانشگاه وورتسبورگ آلمان، بنیانگذاری و سرپرستی ارکستر سمفونیک دانشکده موسیقی دانشگاه هنر (۱۳۸۲)، مدیریت «کانون موسیقی رودکی»