شهرام فسازاده موسیقی دان و نوازنده است. پدرش با نواختن فلوت و تمبک آشنا بود و به همین سبب از ۵ سالگی نواختن فلوت و تمبک را آغاز کرد. پس از آن به ساز ویالون گرایش پیدا نمود و در ۱۴ سالگی به هنرستان عالی موسیقی راه یافت و به مدت ۵ سال تحت نظر رحمت الله بدیعی، فراگیری ویالون را ادامه داد. در آن هنگام به کلاس های جامعه باربد نیز وارد شد و نزد اسماعیل مهرتاش، ردیف و تصنیفهای قدیمی را آموخت. او از ۱۷ سالگی فراگیری موسیقی کلاسیک را آغاز نمود و به مدت ۷ سال نزد روبن طهماسیان، نواختن ویالون کلاسیک را پی گرفت. وی همچنین نواختن پیانو و سلفژ را نزد «شکوه شهرستانی» و تئوری موسیقی و هارمونی را نزد فریدون ناصری آموخت.
او غیر از نوازندگی ویالون، با نواختن سه تار و تمبک نیز آشنایی دارد و مدتی نیز نزد فرامرز پایور، سنتورنوازی را فراگرفت. از دیگر استادان او می توان به: فرهاد فخرالدینی، سعید شریفیان و ژرژ مارتوسیان اشاره کرد. شهرام فسازاده در سال های پس از انقلاب 1357، به مدت ۲ سال در انگلستان و تحت نظر «ویلیامز» که از نوازندگان ارکستر سمفونیک لندن بود، آموخته های خود را در زمینه نوازندگی ویلن تکمیل نمود.پس از آن به ایران بازگشت و به آموزش شاگردان خود پرداخت.او در سال ۱۳۷۷ به آمریکا مهاجرت نمود و به فعالیت های هنری خود ادامه داد. شهرام فسازاده حدود ۲ سال با ارکستر سمفونیک «سنفراندو» و ارکستر سمفونیک «لانگ بیچ»، به عنوان نوازنده ویالون اول و دوم همکاری داشت.