بیوگرافی احمد کاظمی

شهید احمد کاظمی

شهید سرلشکر پاسدار احمد کاظمی، یکی از برجسته‌ترین فرماندهان دوران دفاع مقدس و پس از آن، در 2 مرداد 1338 (یا به برخی منابع 1 تیر 1337) در شهر نجف‌آباد اصفهان، در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. او از نوجوانی در فعالیت‌های انقلابی شرکت کرد و در عاشورای 1356 دستگیر شد.

در سن 18 سالگی، پس از گرفتن دیپلم ماشین‌آلات کشاورزی از هنرستان دکتر شریعتی نجف‌آباد، به جبهه‌های جنوب لبنان رفت و تحت سرپرستی شهید محمد منتظری، آموزش‌های چریکی دید و تا پایان 1358 در مبارزه با اشغالگران ماند.

پس از انقلاب، یکی از نخستین اعضای سپاه پاسداران شد. در کردستان علیه ضدانقلاب جنگید و دو بار زخمی شد (از جمله از ناحیه پا در روستای افراسیاب دیواندره).

با شروع جنگ، با گروهی 50 نفره به آبادان رفت و فرمانده جبهه فیاضیه شد (از 1359 تا 1360). نقش کلیدی در شکست حصر آبادان داشت.

تحصیلات: علاوه بر دیپلم، کارشناسی جغرافیا از دانشگاه امام حسین، کارشناسی ارشد مدیریت دفاعی از دانشگاه فرماندهی و ستاد، و دانشجوی دکتری دفاع ملی از دانشگاه عالی دفاع ملی بود.

نقش در عملیات دفاع مقدس:

• بنیانگذار و فرمانده تیپ (بعداً لشکر) 8 نجف اشرف (از نیروهای اصفهانی)، که به یکی از لشکرهای خط‌شکن تبدیل شد.

• در عملیات بیت‌المقدس (آزادسازی خرمشهر): با عبور از کارون و نفوذ عمیق، جاده اهواز-خرمشهر را قطع کرد و نقش تعیین‌کننده داشت؛ اولین کسی بود که خبر آزادسازی خرمشهر را اعلام کرد و لقب "فاتح خرمشهر" گرفت.

• عملیات‌های رمضان، محرم، والفجر مقدماتی، والفجر 8 (فتح فاو)، والفجر 10 (حلبچه: برای حفظ جان غیرنظامیان، از ورود به شهر جلوگیری کرد)، کربلای 4 و 5 و بسیاری دیگر.

• همراه با شهیدان خرازی، باکری، همت و زین‌الدین، از فرماندهان موثر بود. سردار سلیمانی او را "ناجی عملیات‌ها" می‌دانست.

پس از جنگ:

• فرمانده قرارگاه حمزه سیدالشهدا (1372-1379، شمالغرب).

• فرمانده لشکر 14 امام حسین (ع) (1376-1379).

• فرمانده نیروی هوایی سپاه (1379-1384، که آن را تجهیز کرد).

• فرمانده نیروی زمینی سپاه (از مرداد 1384).

به پاس رشادت‌ها، سه نشان فتح از مقام معظم رهبری دریافت کرد. ساده‌زیست، متواضع و عاشق شهادت بود؛ همیشه حسرت جاماندن از کاروان شهدا را می‌خورد و خود را "شهید زنده" می‌دانست.

وصیت‌نامه (فرازهایی)

«الله اکبر... خداوندا فقط می‌خواهم شهید شوم، شهید در راه تو. خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا روزی شهادت می‌خواهم که از همه چیز خبری هست الا شهادت... تو را به خون شهدای عزیز قسم می‌دهم، شهادت را نصیبم کن تا زودتر به دوستان شهیدم برسم.»

سرانجام در 19 دی 1384 (روز عرفه)، در سانحه سقوط هواپیمای فالکن 20 سپاه نزدیک ارومیه، همراه جمعی از فرماندهان به شهادت رسید. طبق وصیت، کنار مزار شهید حسین خرازی در گلستان شهدای اصفهان دفن شد.

یاد این سردار آسمانی و همرزمانش همیشه زنده باد.