بیوگرافی احمدرضا ذوالفقاری داریانی

شهید دکتر احمدرضا ذوالفقاری داریانی: دانشمند هسته‌ای و استاد برجسته دانشگاه شهید بهشتی

شهید دکتر احمدرضا ذوالفقاری داریانی، یکی از برجسته‌ترین دانشمندان هسته‌ای ایران، استاد فیزیک هسته‌ای، رئیس سابق دانشکده علوم هسته‌ای و عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی بود. او نقش کلیدی در آموزش، تحقیقات و پروژه‌های ملی راهبردی فناوری هسته‌ای ایران ایفا کرد و در حمله هوایی رژیم صهیونیستی به تهران به همراه همسر و یکی از فرزندانش به شهادت رسید.

زندگی و تحصیلات

احمدرضا ذوالفقاری داریانی در 5 آذر 1338 در تهران به دنیا آمد، اما اصالتاً اهل شهر دریان شهرستان شبستر در استان آذربایجان شرقی بود. او دارای مدرک دکتری مهندسی مکانیک هسته‌ای از امپریال کالج لندن (انگلستان) بود. از سال 1378 به استخدام دانشگاه شهید بهشتی درآمد و به سرعت به یکی از اساتید برجسته دانشکده مهندسی هسته‌ای تبدیل شد.

سوابق علمی و مدیریتی

• عضو هیئت علمی و دانشیار دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی.

• رئیس سابق دانشکده علوم هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی.

• معاون پشتیبانی، مالی و مدیریت منابع دانشگاه شهید بهشتی (از آذر 1400 تا زمان شهادت).

• مدیر مسئول نشریه الکترونیکی «فناوری و انرژی هسته‌ای».

• همکاری در پروژه‌های ملی و راهبردی توسعه فناوری هسته‌ای، بومی‌سازی دانش فنی و کمیته‌های تخصصی صنعت هسته‌ای.

• انتشار مقالات متعدد در حوزه‌های طراحی سیستم‌های هسته‌ای، محافظت در برابر پرتوهای گاما، بتن سنگین و بهینه‌سازی فرآیندهای انرژی.

شهید ذوالفقاری با همکاری پژوهشگران داخلی، سهم بسزایی در پیشرفت مهندسی هسته‌ای ایران داشت و به عنوان استادی متواضع و پرتلاش شناخته می‌شد.

نحوه شهادت

در بامداد 23 خرداد 1404، در جریان حمله هوایی گسترده رژیم صهیونیستی به تهران (همزمان با هدف قرار دادن دیگر دانشمندان هسته‌ای مانند دکتر محمدمهدی طهرانچی، دکتر فریدون عباسی و دکتر عبدالحمید مینوچهر)، منزل مسکونی شهید ذوالفقاری هدف قرار گرفت. او به همراه همسرش شهیده مهناز موسایی و فرزندش محمد به شهادت رسید.

این حمله بخشی از تلاش رژیم صهیونیستی برای ترور دانشمندان هسته‌ای ایران بود و واکنش‌های گسترده‌ای در داخل و خارج کشور به دنبال داشت.

میراث شهید ذوالفقاری

شهید احمدرضا ذوالفقاری نماد جهاد علمی، گمنامی و مقاومت در برابر تحریم‌ها و تهدیدها بود. او با تعهد به آرمان‌های انقلاب، نسل‌های جوان را در مسیر خودکفایی هسته‌ای تربیت کرد. خون او و دیگر شهدای هسته‌ای، هزاران دانشمند جوان را به ادامه راه پیشرفت علمی و دفاعی ایران ترغیب خواهد کرد. مکتب مقاومت علمی او همچنان الهام‌بخش نخبگان کشور است.