بیوگرافی عمران رفیعی

شهیدعمران رفیعی

شهید پاسدار عمران رفیعی، یکی از شهدای حماسه دفاع مقدس 12 روزه ایران در برابر تجاوز رژیم صهیونیستی در سال 1404 بود. او از پاسداران متعهد و مخلص بود که جان خود را در راه دفاع از امنیت و عزت میهن اسلامی فدا کرد.

اطلاعات شخصی

عمران رفیعی متاهل از سال 1391 با زینب آقاخانی (عقد اسفند 1389 با مراسم ساده؛ عروسی طرح پیوند مهر برای 100 نفر).

سه فرزند ریحانه (11 ساله)، راحیل (6 ساله)، محمدطاها (متولد 1 خرداد 1404، تنها 27 روزه هنگام شهادت پدر). پدر شهید عمران رفیعی در نیروی انتظامی شهرکرد خدمت می‌کرد.شهید عمران رفیعی نمادی از پاسدار مخلص، پدری دلسوز و همسری ایده‌آل بود که با شهادتش، خانواده‌ای صبور و معتقد به جا گذاشت.

سوابق و فعالیت‌ها

شهید رفیعی از پاسداران فعال سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که سال‌ها در خدمت به نظام و دفاع از کشور فعالیت داشت.

• سمت: پاسدار سپاه پاسداران.

• فعالیت‌ها: حضور در عرصه‌های دفاعی و امنیتی کشور، نقش در مقابله با تهدیدات خارجی.

• ویژگی‌ها: تعهد عمیق، ایثارگری و زندگی ساده. او نمادی از پاسداران گمنام اما حماسه‌ساز بود که در دفاع 12 روزه از ایران، جانفشانی کرد.

شهادت

شهید عمران رفیعی در جریان دفاع مقدس 12 روزه در 27 خرداد 1404 (در جریان درگیری‌های دفاع از ایران)، بر اثر حملات رژیم کودک کش صهیونی به شهادت رسید. این درگیری که به "حماسه دفاع 12 روزه" معروف شد، منجر به شهادت تعدادی از نیروهای مدافع کشور گردید. مراسم وداع خانواده با پیکر پاک ایشان، صحنه‌های دلخراشی داشت؛ از جمله لحظه‌ای که پسر کوچکش پدر را برای همیشه بدرود گفت. پیکر ایشان با تشییع باشکوه در اصفهان به خاک سپرده شد.

اراده اخلاقی

میراث او، ایثار در راه خدا، دفاع از میهن و تعهد به آرمان‌های انقلاب است. شهید عمران رفیعی، یکی از شهدای اقتدار ایران در نبرد با رژیم صهیونیستی، با شهادتش به آرزوی دیرینه خود نائل آمد و نامش در تاریخ مقاومت جاودانه شد.

ویژگی‌های شخصی و اخلاقی (بر اساس روایت همسر)

• بسیار آرام، صبور و مهربان با همه (دست رد به سینه کسی نمی‌زد و مشکلات دیگران را حل می‌کرد).

• عاشق اهل بیت (ع) و امام حسین (ع)؛ حتی در تنگدستی، برای روضه و هیئت کم نمی‌گذاشت (پول روضه را زودتر پرداخت می‌کرد).

• علاقه‌مند به شهادت؛ به فرزندان می‌گفت "برای شهادتم دعا کنید" و کتاب زندگی شهدا برایشان می‌خواند؛ اغلب به مزار شهدای گمنام می‌رفت.

• زندگی ساده و بدون تجملات؛ تاکید بر احترام به پدر و مادر؛ همیشه با همسر مشورت می‌کرد (حتی در نام‌گذاری فرزندان).

• وابستگی عمیق به خانواده؛ کارهای منزل را تقسیم می‌کرد و کنار فرزندان بود.