



شهید سرلشکر پاسدار محمود باقری (با نام کامل محمود باقری رکنآبادی)، یکی از فرماندهان برجسته و گمنام نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، از معماران توان موشکی ایران و یادگاران دفاع مقدس بود. او با سابقهای درخشان در حوزه موشکی، نقش کلیدی در توسعه توان دفاعی کشور و تجهیز جبهه مقاومت ایفا کرد. شهید باقری نمادی از تواضع، ایثار و ولایتمداری بود که علیرغم مسئولیتهای حساس، زندگی سادهای داشت و کمتر در رسانهها ظاهر میشد. در ادامه، زندگینامه کامل او بر اساس روایات خانواده، همرزمان و منابع معتبر آورده شده است.
شهید محمود باقری در سال 1344 (1965 میلادی) در روستای رکنآباد یزد، در خانوادهای مذهبی، انقلابی و ساده به دنیا آمد. او از کودکی در محیطی روستایی و دورافتاده رشد کرد و با دغدغههای زندگی ساده آشنا شد. خانواده او شامل شش برادر و چهار خواهر بود و او به عنوان بزرگتر خانواده، نقش محوری در تصمیمگیریها و تربیت داشت. پدرش محمد، شیشهبر بود و مادرش زهرا نام داشت که هنوز در قید حیات است و شهید بیشترین توجه را به او داشت. برادر کوچکترش قاسم باقری (شش سال کوچکتر)، او را نه تنها برادر، بلکه رفیق و هممشرب میدانست و روابط خانوادگی آنها بسیار صمیمی بود. شهید باقری هیئت خانوادگی بزرگی (با حدود 50-60 عضو، شامل نوهها و نتیجهها) را مدیریت میکرد و همیشه محور وحدت خانواده بود. او از جوانی روحیه انقلابی داشت و در جستجوی معنای واقعی زندگی، خود را وقف خدمت به خداوند و مردم کرد.
شهید باقری تحصیلات خود را در یزد آغاز کرد و مقطعی از آن را پیش خالهاش گذراند. او در رشته ریاضی دیپلم گرفت و با استعداد درخشان، در دانشگاه صنعتی شریف در رشته فیزیک پذیرفته شد. پس از دو سال تحصیل در فیزیک، به توصیه شهید حسن طهرانیمقدم (پدر موشکی ایران)، رشته خود را به مهندسی عمران و نقشهبرداری تغییر داد و از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی فارغالتحصیل شد. سپس وارد دوره افسری دانشگاه امام حسین (ع) شد و به عنوان یکی از دانشجویان برتر انتخاب گردید. تخصص اصلی او در نقشهبرداری بود که بعدها در مدیریت نقشهبرداری موشکی کاربرد یافت. او تا مدتها مسئولیت این حوزه را بر عهده داشت و حتی در بازدیدهای مقام معظم رهبری، توضیحات تخصصی ارائه میداد. تحصیلات او ترکیبی از علم و ایمان بود و همیشه برای رسیدن به اهداف علمی عزمی راسخ داشت.
شهید باقری زندگی ساده و بیادعایی داشت و با همسرش (حاج خانم باقری) ازدواج کرد که الگویی از صبر و ایثار بود. همسرش بدون گله از دوریها و ماموریتهای طولانی، همیشه پشتیبان او بود و او را تشویق میکرد. آنها فرزندان داشتند، از جمله مهدی باقری (پسر ارشد) که از تلاشهای پدر در کادرسازی موشکی روایت میکند. شهید حتی در ماموریتهای خارجی (که گاهی از یک هفته به 45 روز طول میکشید)، مراقب خانواده بود و مشکلات آنها را حل میکرد. او با جوانان خانواده ارتباط خوبی داشت و به پسر نوجوان برادرش زنگ میزد و شوخی میکرد. در زندگی روزمره، متواضع بود؛ مثلاً شخصاً به میوهفروشی میرفت و از کارهای ساده ابایی نداشت. او مشکلات خانوادگی همکاران (مانند محافظان) را نیز مانند پدر حل میکرد و رفیق معرفتمندی بود.
شهید باقری در سال 1363 (1984 میلادی) توسط شهید طهرانیمقدم به نیروی موشکی سپاه جذب شد و در حلقه اولیه فعالیت کرد. او در دوران دفاع مقدس حضور میدانی داشت، مانند عملیات زدن پادگان اشرف عراق که شخصاً برای شناسایی و استخراج مختصات رفت. در اوایل دهه 1370، مدیر موشکی بود و سپس چهار سال فرمانده منطقه موشکی خرمآباد و بعد چهار تا شش سال فرمانده منطقه موشکی اصفهان شد. در سال 1388 (2009 میلادی)، پس از شهادت طهرانیمقدم، تحت فرماندهی سردار حاجیزاده، به عنوان فرمانده موشکی نیروی هوافضای سپاه منصوب گردید. درجه نظامی او سروانی بود، اما جانشینش سرهنگ داشت. او در پروژههای حساس موشکی مانند نشانهروی و توجیه سیستمها فعالیت کرد و تجهیزات دفاعی را در سطح جهانی نگه داشت. در 16 سال خدمت در جبهه مقاومت، نقش مستقیم در ساخت، آموزش و تجهیز (در مبدا و مقصد) داشت و سفرهای متعددی به یمن (معمولاً با شهید سلیمانی) انجام داد. او عملیاتهای وعده صادق 1 و 2 را فرماندهی کرد و ساختارهایی برای قائم به شخص نبودن ایجاد نمود، از جمله تربیت چهار جانشین برای آینده موشکی.
شهید باقری معمار توسعه توان موشکی ایران بود و گزارشی به مقام معظم رهبری ارائه داد که توان موشکی از نهال به درخت تنومند تبدیل شده است. او در شکوفایی موشکی جبهه مقاومت نقش کلیدی داشت و همیشه حضور میدانی و جهادی داشت. در رزمایش پیامبر اعظم، با تواضع از دوربینها کنار رفت. او با جوانان و طیفهای مختلف فکری همکاری میکرد تا نیروی موشکی در لبه فناوری جهان قرار گیرد. پس از عملیات وعده صادق 2، نشان فتح 1 دریافت کرد اما به احترام همرزمان، آن را نزد. دیدگاه او ترکیبی از علم و ایمان بود؛ تاکید داشت که کارهایش برای رضای خدا است و کمتر به شهرت فکر میکرد.
شهید باقری کمحرف اما عملگرا بود؛ در محیط کار جدی و محکم، اما در خانواده و هیئت متواضع و افتاده. او اهل هیئت بود و به جلسات حاج منصور ارضی میرفت؛ همیشه گریان و "گریهکن" امام حسین شناخته میشد. با مجمع شاعران اهلبیت همکاری داشت و مشکلات مسجد و هیئت را حل میکرد. ولایتمدار و عاشق حضرت زهرا و رقیه بود؛ در کرونا روضه حضرت رقیه درخواست میکرد. او رفیق معرفتمند بود و اختلافات خانوادگی را پایان میداد.
شهید محمود باقری در 23 خرداد 1404 (13 ژوئن 2025)، در جریان حملات هوایی رژیم صهیونیستی به ایران (عملیات وعده صادق 2)، به شهادت رسید. حدود ساعت 3:10 بامداد، منزل جلویی خانهاش مورد اصابت موشک قرار گرفت و او در خانه نبود، اما پیکرش با جراحات شدید (چشم کبود، پهلو شکافته، قفسه سینه و فک شکسته) به درمانگاه صنیعخانی منتقل شد. سپس به بیمارستان بقیهالله و معراجالشهداء رفت. تشییع با روز سوم محرم (روز حضرت رقیه) همزمان شد و مراسم چهلم نیز روضه حضرت رقیه بود. او همیشه آرزوی شهادت داشت و خونش وحدت ایجاد کرد. مزار او در بهشت زهرا (س) است.
یاد این شهید والامقام و همرزمانش گرامی باد. راهشان پررهرو و روحشان قرین رحمت الهی.
مجموعه مشخصات در جهت گسترش پایگاه های اطلاعاتی اقدام به راه اندازی مجموعه دانشنامه مشخصات در زمینه های مختلف نموده است تا بتواند کمکی به گسترش اطلاعات و شفافیت در جامعه نمایید.