شکرالله صنیع زاده

شکرالله صنیع زاده

شکرالله صنیع زاده میناکار، نگارگر، مذهب و گل و بته ساز برجسته ایرانی است.وی به عنوان احیاگر و گسترش دهنده هنر میناکاری در دروان معاصر شناخته می شود که شاگردان بسیاری در کارگاهش فعالیت می کرده اند. از وی آثار ماندگار و زیبایی به جای مانده که برخی از آنها در موزه ها و حرم امامان شیعی وجود دارند. آثار مینایی وی، نفیس ترین و گران بهاترین آثار میناکاری در به حساب می آید. شکرالله صنیع زاده فرزند عبدالمحمود غفاریان و خدیجه بیگم است که نوه نقاش معروف دوران معاصر، عبدلحسین صنیع همایون و از نسل آقا نجف اصفهانی قلمدان ساز برجسته قاجار است. وی در مدرسه قدسیه اصفهان دوران ابتدایی و متوسطه را گذراند و قبل از پایان یافتن تحصیلاتش مدرسه را رها کرد و به هنر روی آورد. هنرآموزی و فراگیری نقاشی و مینیاتور را نزد پدربزرگش، عبدالحسین صنیع همایون آغاز نمود. همچنین در زمینه های تذهیب، مینیاتور و تشعیر نیز از وجود استاد مصورالملکی و میرزا آقا امامی بهره برد.

در سال ۱۳۲۰ فعالیتش را در کارگاه شخصی اش که در میدان مجسمه و نزدیک به سی و سه پل بود گسترش بیشتری داد. صنیع زاده با هنرمندان برجسته آن زمان همکاری داشت به طوریکه بسیاری از درها، ضریح ها و کتیبه های حرم های امامان شیعه نیز در این کارگاه ساخته شد. وی در این محل بخشی را به نمایشگاه آثار هنرمندان و فروشگاه صنایع دستی اصفهان اختصاص داده بود. بدین ترتیب بود که در بین سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۵ این فروشگاه به نگارستانی اثرگذار و معروف تبدیل گشت که گردشگران داخلی و خارجی نیز از آن بازدید می نمودند. مجموعه این فعالیتها باعث گشت که هنر فراموش شده میناکاری نه تنها دوباره زنده شود بلکه گسترش بسیاری پیدا کند.