صادق نوجوکی

صادق نوجوکی

صادق نوجوکی موسیقی دان، آهنگساز، تنظیم کننده و نوازنده موسیقی کلاسیک و پاپ است. وی آهنگساز پیشگام و نوآور در استفاده از ارکستر زهی و پیانو در موسیقی پاپ است. خانواده وی با موسیقی بیگانه نبودند. مادر او تار می نواخت و همچنین فعالیت های پسر دایی او سیروس آرمین (در نوازندگی سنتور) و پسرخاله او هوشنگ مهاجری (در نوازندگی ویالون)، سبب جذب وی به موسیقی شد. وی در ابتدا فراگیری موسیقی را نزد محمد احمدزاده آغاز کرد و مدتی بعد، منوچهر جهانبگلو استاد او شد و به واسطه این استاد موسیقی، با علی تجویدی آشنا شد و نکاتی را از وی فرا گرفت. او در سنین هفده-هجده سالگی در زمانی که به دبیرستان می رفت در گروه هایی که با همسالان خود تشکیل می داد، به عنوان نوازنده کیبورد و آکاردئون فعالیت می نمود. در این زمان او برای این گروه ها آهنگ هایی می ساخت که دو تای از آن ها با نام های «معما» و «خوب من» با صدای عباس وفایی پخش شدند. کارهای رسمی ای که از او معروف شدند و آغاز کار حرفه ای او نیز بودند، دو آهنگ با نام های «رودخونه ها» و «سَرسپرده» بودند.

وی چند موسیقی تبلیغاتی نیز برای شرکت های خارجی ساخته است و چون در زمینه موسیقیِ متن از همان اوایل فعالیت حرفه ای خود (یعنی سال ۵۷) از کشور خارج شد، زمینه مناسبی برای ارتباط وی با فیلم سازان خارجی مهیا نشد. وی دلیل متنوع بودن ساخته های خود را علاقه، صرف زمان، تفکر و احساس می داند.او دلیل دیگر تنوع آثار خود را متفاوت بودنِ تحصیلات خود از موسیقی و نیز تعامل با انسان های مختلف می داند. همچنین او استفاه از دانش ریاضی را در کار آهنگسازی خود مهم می داند.