عربعلی شروه
عربعلی شروه نقاش، سفال گر و مجسمه ساز بود. از دیگر سوابق کاری این هنرمند فقید می توان به برپایی نمایشگاه های متعدد فردی و گروهی طراحی، نقاشی، مجسمه و سفال و تدریس در دانشکده های هنری ایران اشاره کرد.وی در سال ۱۳۵۴ تحصیل خود را در دانشگاه به اتمام رساند و در این زمان برای تدریس آناتومی، به هنرستان هنرهای تجسمی دعوت شد، علاوه بر آن در دانشکده هنرهای زیبا نیز به تدریس این درس پرداخت. حضور او در دانشکده تا زمان انقلاب فرهنگی ادامه یافت. در این مدت، وی علاوه بر تدریس، هم چنان سفال گری را دنبال کرد، به طور جدی تر به کار ترجمه پرداخت و در کنار اسماعیل توکلی (مش اسماعیل) مجسمه سازی را آغاز کرد.وقوع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه ها در سال ۱۳۵۹ شروه را بیش تر به سمت ترجمه کشاند که همین امر نقشی مهم در توسعه هنر ایران داشت.
همکاری شروه با انتشارات بهار، که تنها به منظور چاپ کُتب هنری فعالیت خود، را آغاز کرده بود آغاز می شود.ابتدا با ترجمه کتاب هایی که به «یک دلاری» شهرت داشتند، بعد کتاب هایی در زمینه پرسپکتیو و به مرور که کار بالاگرفت و استقبال خوبی از چنین کتاب هایی شد،متون جدی تری را نیز مورد توجه قرار دادند. از جمله این کتاب ها که انتشار آن تاثیر زیادی روی روند آموزش طراحی در ایران به جا گذاشت، کتاب تکنیک و روش طراحی نوشته نیکولائید بود.موفقیتی که انتشارات بهار در چاپ و فروش کتاب های هنری کسب کرد، سایر ناشران را نیز تشویق به ادامه آن کرد؛ از جمله «انتشارات یساولی»، «انتشارات مارلیک»، «انتشارات شباهنگ»، «انتشارات موج»، «انتشارات گوتنبرگ» به این ترتیب و به مرور کتاب های زیادی در زمینه های مختلف هنری تالیف، ترجمه و منتشر شد که سهم قابل توجهی از آن نتیجه تلاش های پی گیر عربعلی شروه در این زمینه بوده است.