عطاالله جنگوک موسیقی دان، نوازنده تار و سه تار و آهنگساز بود. وی مدتی شاگرد محمدحسن عذاری بود و پس از اینکه در تهران ساکن شد، از سال ۱۳۵۱ در هنرستان شبانه موسیقی تهران، موسیقی و نوازندگی تار را نزد علی اکبر شهنازی، نورعلی برومند، داریوش صفوت، حبیب الله صالحی ادامه داد. با تاسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به همت داریوش صفوت در دهه ۱۳۵۰،جمعی از دانشجویان موسیقی و نوازندگان جوان از جمله:محمدرضا لطفی، داوود گنجه ای، حسین علیزاده، علی اکبر شکارچی و داریوش طلایی به این مرکز پیوستند. عطاء جنگوک نیز کمی بعد به این جمع پیوست .حاصل همکاری وی با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی چندین کنسرت و تولید چند نوار کاست با صدای پریسا و پس از انقلاب ۱۳۵۷، ساختن چند سرودهای انقلابی بود. از جمله سرود هایی که وی در آن زمان ساخت می توان به سرودی با مطلع «دشمن ما منطق ضد بشر دارد» اشاره کرد. او همچنین در زمینه تولید موسیقی محلی نیز با استفاده از سازهای سنتی فعّال بود و آلبوم های مال کنون (کوچ) و هی جار در موسیقی بختیاری با صدای مسعود بختیاری، موسیقی محلی فارس و کتاب بیست ترانه محلی فارس (با همکاری محمدرضا درویشی) از آثار او در این زمینه است. از آلبوم موسیقی مال کنون به عنوان یکی از موفق ترین آثار موسیقی محلی نام برده شده است.
وی پیشینه ای طولانی در آموزش موسیقی در مراکز آموزشی دولتی و خصوصی داشت.عطاء جنگوک تلاش های بسیاری برای حفظ و احیای موسیقی بختیاری انجام داد. آلبوم تکنوازی سه تار " نوای بی نهفت " از بهترین اجراهای دستگاه نوا محسوب می شود که علاوه برداشتن قطعات ضربی بسیار زیبا، گوشه های دستگاه نوا با برداشتی بدیع به اجرا درآمده اند. وی در سال های آخر عمر بیشتر وقت خود را به تدریس گذراند. از او به عنوان یکی از بهترین آموزگاران تار و سه تار نام برده می شد که شیوه نوازندگی و ردیف های علی اکبر شهنازی را به خوبی تدریس می کرد. نیما جنگوک، پسر عطاء جنگوک، مدرس و کاندیدای دکترای جامعه شناسی در دانشگاه اتاوای کانادا است که میراث پدر را با پژوهش، تالیف و سخنرانی در زمینه ی علوم اجتماعی، فلسفه و موسیقی زنده نگاه داشته است. نوا جنگوک، فرزند عطاءالله جنگوک، از خوانندگان موسیقی است.