علی شادمان
بازیگر سینما و تلویزیون است و اولین بار توسط رسول ملاقلی پور به سینمای ایران معرفی شد. دلیل انتخاب علی شادمان توانایی وی در نواختن ویلن بود. در فیلم میم مثل مادر خواهر کوچکترش در نقش کودکی های خودش ظاهر شد.
خانواده
علی شادمان بازیگر 24 ساله کشورمان در خانواده ای فرهنگی و کم جمعیت متولد شده است.علی فرزند ارشد خانواده است و تنها یک خواهر کوچک تر از خود به نام آرینا دارد.پدر خانواده مسعود شادمان دکترای تاریخ و استاد دانشگاه می باشد مادرشان بتول رشنوادی معلم علوم تجربی است.او می گوید پدر و مادرش بسیار منضبط و منظمی هستند.
ین هنرمند از حمایت های خانواده اش در این راه میگوید: تا الان هرچیزی که در زندگی ام دارم را بدون شک مدیون پدر و مادرم هستم و همیشه بهترین مشاورین من در زندگی و در هر کاری بوده اند. هیچ وقت مانع من نشده اند و همیشه پشتیبان و حامی من در این کار بوده اند ولی در کنارش نصیحت های خودشان را هم داشتند و مثلا می گفتند اگر بازیگری را به عنوان شغل خود انتخاب کنی، ممکن است در آینده به مشکلاتی برخورد کنی چراکه بازیگری یا کلا مشاغل سینمایی تضمینی ندارند که شما همیشه مشغول کار باشید و کسب درآمد کنید.
همیشه به من توصیه می کردند که حداقل رشته دانشگاهی ام را چیز دیگری انتخاب کنم تا در کنار بازیگری بتوانم در عرصه دیگری هم فعالیت کنم ولی شخصا بعد از مدتی حس کردم که فلسفه زندگی من در سینما خلاصه می شود و به جز بازیگری، نویسندگی و کارگردانی هم جزو دغدغه های من هستند و به همین دلیل تصمیم گرفتم که به صورت آکادمیک هم این رشته را دنبال کنم و در حال حاضر دانشجوی ترم اول کارگردانی هستم.
استقلال در زندگی
از نظرش خودش تنها تفاوتش با برخی هم سن و سالان خودش این است که از 10 سالگی مثل کارمند ها شد و از صبح سرکار رفت و غروب به خانه برگشت.
حالا چندین سال است بطور کامل مستقل شده است.
اوقات فراغت
او از اوقات فراغتش میگوید: اهل کتابم و خیلی فیلم نگاه می کند، در انتخاب دوست وسواسی هستم و تعدادشان به انگشتان دست هم نمی رسد، خیلی اهل بیرون رفتن از خانه هم نیستم.
گاهی در باشگاهی که در کنار خانه ام هست می گذرانم.
رفاقت
دوستان محدودی دارم و تعدادشان به اندازه انگشتان دست هم نمی رسد چون در انتخاب دوست خیلی وسواسی هستم و معتقدم که آدم با سه نفر دوست صمیمی باشد بهتر از آن است که با صدنفر دوستی سطحی داشته باشد. خیلی از اوقاتم را با دوستانم می گذرانم.
علایق
همیشه کارگردانی و نویسندگی برایم جذاب بوده اما دغدغه اصلی ام بازیگری است در دانشگاه کارگردانی خوانده ام و می خواهم کارگردان شوم، اتفاقی خیلی دور از ذهن نیستعلی فارغ التحصیل لیسانس رشته کارگردانی است.
علی شادمان در کودکی و در فیلم میم مثل مادر
عکاسی
به عکاسی علاقه دارم و به شکل حرفه ای اینکار را انجام می دهم، البته سوژه هایم آزاد است، من همیشه آبی آسمان یا ابرهای سفید کومولوسی را دوست دارم
علاقه به شهرت
نمی توانم علاقه ام به شهرت را انکار کنم و اگر کسی چنین بگوید کذب است، بعد از میم مثل مادر شهرت عجیبی را تجربه کردم تا اینکه با بزرگ شدن چهره ام تغییر کرد.
اما دوباره با پخش کیمیا آن شهرت برایم بازگشت.
نظر آقای شادمان درباره فضای مجازی: متاسفانه این روزها شاهدیم که مخصوصا در شبکه های اجتماعی اتفاقاتی می افتد که افراد به یکدیگر به راحتی توهین می کنند! همانطور که گفتم اعتقاد دارم که هیچکس از دیگری بالاتر نیست ولی در این بین هستند افرادی که خودشان را پایین تر از دیگران می بینند و درنتیجه سعی در تخریب طرف مقابل خود دارند؛ مخصوصا در شبکه های مجازی که ارتباط رودررو نیست و مسائلی ایجاد می شود که چندان خوشایند نیستند. با این حال من همیشه سعی کرده ام که با احترام رفتار کنم و زندگی حرفه ای و شخصی ام را از یکدیگر جدا نگه دارم.
ورود به دنیای بازیگری
علی شادمان با حمایت خانواده اولین بار سال 1385 در 10 سالگی در کنار گلشیفته فراهانی با فیلم میم مثل مادر بازیگری را شروع کرد، یکسال بعد نیز در فیلم صد سال به این سال ها بازی کرد.
هر دو این فیلم ها جوایز و افتخارات زیادی را بدست آوردند.علی برای این نقش جایزه بهترین بازیگر کودک سی و هفتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم رشد را دریافت نمود.
سرزمین کهن
در سومین تجربه خود در 13 تا 15 سالگی درگیر سریال سرزمین کهن بود.
با توجه به اینکه باید دو نقش در این سریال بازی می کرد و چون در رشد و بلوغ بود تا مدتی داروهای هورمونی برای تاخیر انداختن بلوغ اش استفاده می کرد تا سریال تمام شود.
اوج شهرت
آقای شادمان با سریال کیمیا در سال 1394 در نقش کیوان پارسا در کنار مهراوه شریفی نیا به شهرت رسید او حالا رابطه خوبی با مهراوه شریفی نیا دارد و او را خواهر خطاب می کند.
تلویزیون
- ۱۳۹۷ دیوار به دیوار ۲
- ۱۳۹۶ محکومین
- ۱۳۹۵ دیوار به دیوار ۱
- ۱۳۹۵ ماه و پلنگ
- ۱۳۹۴ کیمیا
- ۱۳۸۷ سرزمین مادری
سینما
- ١٣٩٨ شنای پروانه
- ١٣٩٨ مردن در آب مطهر
- ١٣٩٨ مهمانخانه ماه نو
- ١٣٩٧ ما همه با هم هستیم
- ١٣٩٧ جان دار
- ١٣٩۵ ویلایی ها
- ١٣٩۴ اروند
- ١٣٩٣ یتیم خانه ایران
- ١٣٩٢ ساکن طبقه وسط
- ١٣٩٠ رویای سینما
- ١٣٨٧ کلانتری غیرانتفاعی
- ١٣٨۶ زمانی برای دوست داشتن
- ١٣٨۶ صد سال به این سال ها
- ١٣٨۵ میم مثل مادر
-
تئاتر
- قصر موروثی خاندان فرانکنشتاین - آتیلا پسیانی (۱۳۹۸)
- بداهه - آروند دشت آرای (۱۳۹۸)
- شاه ماهی - رضا بهاروند (۱۳۹۸)
- زهرماری - علی احمدی (۱۳۹۷)
- طناب - نصیر ملکی جو (۱۳۹۷)
- سماعی زاده - رضا بهاروند (۱۳۹۶)
- زبان تمشک های وحشی - شیوا مسعودی (۱۳۹۶)
- نمایش نامه خوانی حشره - آیدا کیخایی (۱۳۹۵)
- مردگان بی کفن و دفن - منوچهر هادی (۱۳۹۴)
- خشم اژدها - علی احمدی (۱۳۹۴)
جوایز
- ۱۳۸۶: بهترین بازیگر کودک برای فیلم میم مثل مادر در سی و هفتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم رشد
- ۱۳۸۷:جایزه ویژه جشنواره سینه کید هلند برای فیلم زمانی برای دوست داشتن
- ۱۳۸۷: پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم زمانی برای دوست داشتن در بیست و دومین دوره جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان
- ۱۳۹۰: پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم رویای سینما در بیست و پنجمین دوره جشنواره بین المللی فیلمهای کودکان و نوجوانان
