فرامرز رفیع پور
Faramarz Rafipoor
فرامرز رفیع پور
فرامرز رفیع پور جامعه شناس، پژوهشگر و نویسنده و استاد دانشگاه است.او عضو پیوسته فرهنگستان علوم و استاد بازنشسته دانشگاه شهید بهشتی می باشد و از او، که از برجسته ترین جامعه شناسان می باشد، با عنوان پروفسور یاد می شود. وی در سال ۱۳۸۹ به عنوان چهره ماندگار جامعه شناسی و در سال ۱۳۹۰ به عنوان استاد برجسته جایزه علمی علامه طباطبایی بنیاد ملی نخبگان برگزیده شد. در سال ۱۳۳۹ دیپلم دبیرستان را در تهران گرفت. در سال ۱۳۴۵ مدرک کارشناسی را کسب نمود و دو سال بعد، در سال ۱۳۴۷، با نوشتن پایان نامه ای به موضوع اقتصاد کشاورزی در جامعه روستایی موفق به کسب کارشناسی ارشد گشت و از دانشگاه هوهن هایم آلمان فارغ التحصیل گردید. او رساله دکترای خود را، در جامعه شناسی روستایی، به راهنمایی استادش پرفسور هارتموت آلبرشت (که کتاب آناتومی جامعه را به وی تقدیم نموده) نوشت و در سال ۱۳۵۲ از آن در دانشگاه هوهن هایم اشتوتگارت دفاع نموده، موفق به کسب درجه دکتری گردید. وی در سالهای ۱۳۵۲/۵۳ دوره تحقیقاتی فوق دکتری را در رشته روش تدریس با موفقیت در دانشگاه کاسل ویتسن هاوزن گذراند. رفیع پور در سال ۱۳۶۶ موفق به کسب درجه شایستگی(درجه علمی) (رساله پروفسوری) در «جامعه شناسی توسعه روستایی» از دانشگاه هوهن هایم اشتوتگارت گردید و از آن سال تا سال۱۳۸۳ پرفسور مدعو در رشته جامعه شناسی روستایی در دانشگاه هوهِن هایم بود.
پس از دریافت درجه پروفسوری از دانشگاه هوهن هایم اشتوتگارت در سال ۱۳۶۶، تا سال ۱۳۸۳ در این دانشگاه تدریس کرد و هم زمان در دانشگاه شهید بهشتی نیز با سمت استادی مشغول تدریس شد. در سال ۱۳۶۷ (۸۹–۱۹۸۸) استاد مدعو دانشگاه ویسکانسین-مدیسون آمریکا بود. در سال ۱۳۷۱ استاد نمونه دانشگاه شهید بهشتی و در سال ۱۳۷۵ به عنوان استاد نمونه موسسات آموزش عالی انتخاب شد. در سال ۱۳۷۹ عضو کمیسیون علوم انسانی شورای پژوهش های کشور، در ۱۳۸۲ عضو هیئت ممیزه دانشگاه شهید بهشتی و در ۱۳۸۴ به عضویت شورای دانشگاه شهید بهشتی درآمد. از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی بود و در ۱۳۸۶ به سرپرستی کمیته علوم اجتماعی شورایعالی برنامه ریزی درآمد. وی عضو پیوسته فرهنگستان علوم، عضو شورای پژوهشی فرهنگستان علوم، عضو شورای پژوهشی فرهنگستان علوم پزشکی، عضو هیئت ممیزه مرکزی علوم انسانی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری عضو هیئت امناء پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بوده است. وی از سال ۲۰۰۵ برای بار دیگر، به استادی دانشگاه هوفن هایم در اشتوتگارت آلمان درآمد. وی در گروه علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی نیز با سمت استادی مشغول به تدریس بوده است.