فهیمه رحیمی
فهیمه رحیمی نویسنده رمان های عامه پسند بود. وی با داشتن ۷ کتاب در میان ۴۷ کتاب پرفروش پس از انقلاب ۵۷، رکورددار آن فهرست بوده است. بیان مسائل، ترس ها و آرزوهای زنانه، اغراق در احساسات و توجه به مسئله جدایی و پیوستن از ویژگی آثار وی است. پدرش در کارخانه گلیسیرین و صابون کار می کرد و در خیابان شهباز تهران زندگی می کردند. نخستین فعالیت ادبی جدی وی نوشتن قطعه ای ادبی با عنوان دلم برای پروانه می سوزد در ۹ سالگی بود. وی تجریه کار در زمینه خبرنگاری ورزشی و ادبیات کودکان را نیز در کارنامه داشت.
وی مدتی در یک حوزه علمیه در محله آب منگل تهران به تحصیل دروس دینی پرداخت. پس با مهاجرت به کرج، به عضویت کتابخانه شهر و حلقه ادبی پروین اعتصامی درآمد و نویسندگی را به صورتی جدی تر ادامه داد. رحیمی اولین کتاب خود را با عنوان بازگشت به خوشبختی در سال ۱۳۶۹ منتشر کرد. وی ۲۳ عنوان رمان نوشت و منتشر کرد که بسیاری از آن ها به صورت متعدد و پی در پی به چاپ مجدد رسید. رحیمی هم چنین آثاری را برای کودکان نوشته که هیچ کدام به چاپ نرسیده است.