مارکار قرابگیان
مارکار قرابگیان شاعر و نقاش ارمنی تبار بود. اصل و نصب مارکار قرابگیان به اشراف اهل آرتساخ می رسد. پدرش «آودیس خان قرابگیان» از معتمدان سرشناس جامعه ارمنی تهران و از صاحبان اصلی (سهامداران عمده) چاپخانه ارمنی زبان «پاروس» تهران در دهه ۲۰ شمسی بود که در سالهای بعد با نام «فاروس» در زمینه چاپ کتاب های فارسی نیز به فعالیت پرداخت. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی مارکار در مدرسه «هایگازیان» و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان ملی ارمنیان جلفای اصفهان به پایان رساند و به سبب علاقه و استعدادی که در زمینه نقاشی داشت نزد نقاش اهل روسیه موریس فابری رفت و مکتب های مختلف نقاشی، آناتومی و تمامی نکات مربوط به هنر نقاشی را به خوبی آموخت. خانواده مارکار در سال ۱۳۰۱ خورشیدی به تهران نقل مکان کردند و مارکار به مدرسه صنایع مستظرفه رفت و به مدت پنج سال، یعنی تا ۱۳۰۶ خورشیدی،زیر نظر شخص کمال الملک به تحصیل نقاشی پرداخت.
مارکار از شانزده سالگی با تخلص «دِو» شروع به نوشتن کرد و مدتی نیز به منزله سردبیر در نشریه های ادبی به فعالیت پرداخت؛ او همچنین سال های متمادی انجمن ادبی ـ هنری «میتک» (به معنی اندیشه)، تهران را سرپرستی کرد. مارکار سردبیر نشریه «نورپادگام» (به معنی پیام نو) بود که انجمن ادبی میتک آن را به طبع می رساند.در ۱۹۳۳ میلادی، مارکار همراه با هراند فالیان، نویسنده نثرپرداز ارمنی، انجمن ادبی «نورِاج» (به معنی صفحه نو) را تاسیس کردند. نخستین شعر دِو در ۱۳۰۲ خورشیدی در روزنامه ای به نام «گاقاپار» (به معنی آرمان) در تهران، چاپ شد. مارکار در این مدت و از ۱۳۰۳ خورشیدی به مدت نه سال نیز در مدرسه ارمنیان هایگازیان به تدریس نقاشی، علم الاشیاء و جغرافیا پرداخت.