مهدی ستایشگر موسیقی دان،نوازنده،پژوهشگر و شاعر است. کتاب ۳ جلدی «واژه نامه موسیقی ایران زمین» از آثار سرشناس او است. در کودکی تحت نظر پدرش «حبیب الله ستایشگر» و «تاج کاظمینی» با موسیقی آوازی آشنا شد و به کلاس های «نورعلی برومند» راه یافت. او از کودکی به سرودن شعر نیز می پرداخت. وی پس از پایان تحصیل رشته ادبیات در مدرسه علمیه، در سال ۱۳۴۶ وارد دانشگاه شد.
ستایشگر در هنرستان موسیقی ملی فراگیری ساز سنتور را نزد «محمد حیدزی» ادامه داد و پس از آن از کلاس های «فرامرز پایور» و «محمود کریمی» بهره برد. او فعالیت های هنری خود را از دانشگاه تهران آغاز و با گروه های موسیقی همکاری کرد. وی سال ها به تدریس و پژوهش در موسیقی مشغول است و از سال ۱۳۷۷ مدیرمسئول و سردبیر مجله تخصصی «هنر موسیقی»، نخستین نشریه موسیقی پس از انقلاب 1357 است. او در سال ۱۳۸۷ مدرک درجه یک هنری خود را از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور دریافت کرد. مهدی ستایشگر در سال ۱۳۸۱ در هجدهمین جشنواره موسیقی فجر مورد تقدیر قرار گرفت.