مهدی سحابی مترجم، نویسنده، ر.زنامه نگار، نقاش، مجسمه ساز و عکاس بود. او بیشتر به خاطر ترجمه مجموعه در جست و جوی زمان از دست رفته نوشته مارسل پروست شناخته شده است. او فرزند ارشد احمد سحابی و معصومه (اقدس) ساروخانی بود. خانواده سحابی در ده سالگی او به تهران آمده و در محله شاپور ساکن شدند. دوستی او با علی اصغر قره باغی از همان زمان شروع شد. او پس از دریافت دیپلم ریاضی از دبیرستان البرز در شهر تهران و ورود به دانشگاه تحصیل را نیمه کاره رها می کند و پس از طی سربازی و برای تحصیل در رشته کارگردانی سینما در سال ۱۳۴۶ به ایتالیا عزیمت می کند.
او در چینه چیتا دوره ای کوتاه گذراند و در طی این دوره با فرانچسکو رزی دوستی نزدیکی داشت و در فرهنگستان هنرهای زیبای رم مشغول تحصیل می شود، اما پس از مدتی سینما را رها کرد تا نقاشی بخواند و در سال ۱۳۴۷ تحصیل در آکادمی هنرهای زیبای رم را نیز نیمه کاره رها کرد و به فرانسه رفت. در سال ۱۳۴۸ با «اِولین»، یک خانم فرانسوی ازدواج کرد و دارای سه پسر به نام های کاوه، سهراب و کیومرث شد. سحابی در سال ۱۳۵۱ به قصد کار در سینما، بازگشت ولی از ورود به این حرفه ناامید شد و سپس مدتی به سراغ روزنامه نگاری، بازیگری، عکاسی و کارهای مشابه پرداخت و در آخر به سراغ ادبیات، نقاشی و ترجمه ادبی رفت.تسلط او به زبان های ایتالیایی، فرانسه و انگلیسی سبب شده که نویسندگان متفاوتی را به معرفی کند.