مهدی عراقی

مهدی عراقی

مهدی عراقی از اعضاء فدائیان اسلام و از پایه گذاران اولیه حزب موتلفه اسلامی در ایران بود.او و برخی از اعضای هیئت های موتلفه اسلامی در ترور حسنعلی منصور نخست وزیر حکومت محمد رضا شاه شرکت داشتند. در جریان بازداشت سید مجتبی نواب صفوی در سال ۱۳۳۰ مهدی عراقی به همراه ۵۲ نفر دیگر معترضانه وارد زندان قصر شدند و در محوطه آن متحصن شدند. آنان پس از تسخیر بند، حفاظت از زندانیان را به عهده گرفتند و اعلام داشتند تا تعیین تکلیف در زندان خواهند ماند. بعد از مدتی رژیم با همکاری اعضای حزب توده که در داخل زندان بودند موفق به یورش به داخل زندان شد و پس از مضروب کردن افراد، آنان را با دستبند و پابند دستگیر کرد. در این مرحله مهدی عراقی نیز گرفتار شد و تا ۲۵ تیر ۱۳۳۱ به مدت ۶ ماه در زندان باقی ماند.

عراقی با اوج گرفتن جریان انقلاب به توصیه بهشتی برای سر و سامان دادن به وضع محل اسکان امام خمینی رهسپار نوفل لوشاتو در پاریس شد. او مدیریت داخلی بیت خمینی را بر عهده گرفت و سپس برای سازماندهی تظاهرات تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ به تهران بازگشت. او پس از انجام موفقیت آمیز این تظاهرات مجدداً رهسپار فرانسه شد و سپس همراه امام خمینی به تهران بازگشت.

مهدی عراقی پس از استقرار حکومت جمهوری اسلامی اولین مسئول زندان قصر تهران بود که خود به تازگی از آن آزاد شده بود. وی سپس به ریاست شورای مرکزی بنیاد مستضعفان درآمد و در همین سمت بود که مدتی سرپرستی امور مالی روزنامه کیهان را بر عهده گرفت. گروه رادیکال فرقان در همان سال اول حکومت جمهوری اسلامی، در ۴ شهریور ۱۳۵۸، حاج مهدی عراقی و پسرش حسام عراقی را ترور کرد. این اقدام در ساعت ۷ صبح، در خیابان زمرد که خانه حسین مهدیان در آنجا قرار دارد و در زمانی که آن ها عازم محل کار خود در موسسه کیهان بودند، صورت گرفت. تروریست های فرقان که سوار یک موتور هوندا بودند، به محض مشاهده خودروی حامل آن ها از کمین گاه بیرون آمدند و سرنشینان آن را به رگبار اسلحه یوزی بستند.