موشق سروری کارگردان، طراح صحنه، تهیه کننده و نویسنده ارمنی تبار بود.وی برادر ناپلئون سروری بود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس ارمنیان و روسی تهران گذراند. سپس در ۱۳۰۶ عازم ارمنستان شد و تحصیلات عالی خود را به پایان برد. از سال ۱۳۱۴ به مدت یک سال و نیم سردبیری دو هفته نامه ای به نام نورهاسکرد را با صاحب امتیازی مادرش به عهده داشت. در تعدادی نمایش نامه کودکان را کارگردانی کرد که نویسندگی برخی از آن ها را نیز بر عهده داشت.
سروری علاقه اش به امور گرافیکی و تبلیغاتی موجب شد تا همراه برادرش، ناپلئون سروری، آتلیه ای تاسیس کند و علاوه بر تهیه تصاویر، اعلان ها و آگهی ها، برای تئاتر و سپس سینما دکور بسازد طراحی و نقاشی اعلان های بزرگ سر در سینماها از جمله کارهای موشق سروری و برادرش است. از سال ۱۳۳۴ به سینما روی آورد و نخستین فیلمش را با نام مهتاب خونین برای استودیو میثاقیه کارگردانی کرد دو سال بعد شب نشینی در جهنم را آغاز کرد که ساموئل خاکچیان آن را به پایان رساند. شب نشینی در جهنم با توجه به سال تولیدش، از نظر بداعت های فنی و استفاده بدیع از دکور (کار خود سروری) نمونه ای مثال زدنی در تاریخ سینما است.
حاجی جبار در پاریس (۱۳۴۰) و شاهنامه آخرش خوشه (۱۳۴۰) دو فیلم دیگر موشق سروری به عنوان کارگردان، فیلمنامه نویس و دکوراتور هستند؛ که فیلم دوم ناتمام ماند. ساخت دکور فیلم هایی مثل زندانی امیر (اسماعیل کوشان، ۱۳۲۷) و رستم و سهراب (شاهرخ رفیع، ۱۳۳۶) از جمله دیگر کارهای سروری در زمینه ساخت دکور هستند.