میرزا محمدکاظم صبوری
میرزا محمدکاظم صبوری ملقب به ملک الشعرا و متخلص به صبوری شاعر دوره مظفرالدین شاه قاجار بود.وی فرزند میرزا محمدباقر کاشانی بود که پس از مهاجرت به خراسان به شغل حریربافی روی آورد.در کتاب الذریعه، آقابزرگ تهرانی وی را از نوادگان میرزا احمد کاشانی متخلص به صبور برشمرده است.
او پدر محمد تقی بهار بوده که پس از درگذشتش لقب ملک الشعرایی به فرزندش داده شد و در سال ۱۳۲۲ هجری قمری در سن ۵۲ سالگی در شهر مشهد بر اثر بیماری وبا درگذشت.