ناصر عصار

ناصر عصار

ناصر عصار نقاش درونگرای معاصر بود. پدر او از استادان دانشگاه تهران و مسئول کرسی فلسفه شرق بود. وی در خانواده ای بزرگ شد که پر از اشعار مولوی، حافظ و سعدی و آمیخته با فلسفه بود.او به اشعار فلسفه شرق و سهروردی علاقه مند شد و در آثارش از آن ها استفاده کرد.پس از دانشگاه راهی هامبورگ شد.اما نتوانست در آنجا زندگی کند و به پاریس رفت. عصار نخستین نمایشگاه نقاشی خود را با کمک ژولین آلوار در سال ۱۹۵۵ برگزار کرد. سپس در سال ۱۹۶۱ نخستین نمایشگاه آثار هنری خود را در گالری لینکن در شهر لندن برگزار نمود. سیر ایجاد نمایشگاه های وی ادامه داشت دو نمایشگاه بعدی در شهر بروکسل در گالری اسمیت برگزار شد.نمایشگاه نقاشی دیگری در سال ۱۹۶۶ در شهر لندن برگزار کرد. این نمایشگاه مربوط به آثار نقاشی او بود و به این خاطر ۱۸ ماه در لندن زندگی کرد.

پس از آن در زندگی شخصی عصار تحولی رخ داد.او با ایزابل دوگاستین ازدواج کرد و در کینگ رد زندگی می کرد.در این زمان او به نقاشی طبیعت روی آورد و به نقاشی انواع درخت ها و تپه ها می پرداخت. در سال ۱۹۷۲ با ایران شناس مشهور فرانسوی هانری کربن آشنا شد و تاثیر فراوانی در زندگی او گذاشت.روابط وی با هانری کربن تا سال ۱۹۷۹ یعنی زمان مرگ هانری کربن ادامه داشت.