هوشنگ ظریف

هوشنگ ظریف

هوشنگ ظریف موسیقی دان و نوازنده تار بود. او پس از پایان دوره ابتدایی در هنرستان موسیقی ملی، با مدیرت روح الله خالقی، نام نویسی کرد و از آموزش های هنرمندانی نظیر: موسی معروفی، علی اکبر شهنازی، روح الله خالقی، جواد معروفی و حسین تهرانی بهره مند شد. پس از پایان تحصیل در سال ۱۳۳۷ به عنوان هنرآموز سرود و موسیقی، به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد. پس از آن به تدریس در سازمان پیشاهنگی ایران پرداخت و همکاری خود را نیز به عنوان هنرآموز موسیقی نابینایان، با سازمان خدمات اجتماعی کشور، آغاز نمود. او به عنوان نوازنده و تکنواز در گروه ها و ارکسترهای گوناگونی مانند: ارکستر موسیقی ملی، ارکستر صبا و… به اجرای موسیقی پرداخت. هوشنگ ظریف به دعوت حسین دهلوی، از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۹ به مدت ۱۷ سال به تدریس تار در هنرستان موسیقی پرداخت.

هوشنگ ظریف سال ها به عنوان تکنواز تار، در ارکسترهای سازمان ملی، وابسته به وزارت فرهنگ و هنر، در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران به اجرای موسیقی مشغول بود. او اجراهای بسیاری با گروه پایور، به سرپرستی فرامرز پایور  و با خوانندگان سرشناسی نظیر نادر گلچین، عبدالوهاب شهیدی و محمدرضا شجریان داشت و به همراه این گروه، کنسرت های بسیاری در کشورهای اروپایی و آسیایی به اجرا گذاشت.

هوشنگ ظریف با اجرای کنسرت های موسیقی ایرانی در وین پایتخت اتریش، موجب شناساندن بیش از پیش موسیقی ایرانی به این مرکز موسیقی اروپا شد. وی در سال ۱۹۸۵ با هدف گسترش موسیقی سنتی ایران، در جشنواره اینسبورگ شرکت کرد. همسر هوشنگ ظریف،  پروین صالح نوازنده ویولن و قیچک بوده است. آن دو، سال ها در کنار یکدیگر عضو گروه پایور بودند.