هوشنگ پزشک نیا از نقاشان پس از مکتب کمال الملک و از صاحب نام ترین هنرمندان نسل اول مدرنیسم است. پزشک نیا، نقاش تصویرهای تنهایی، فراموشی و پریشانی و طراحی جسور بود که با خط های شکسته، سریع و زاویه دار با رنگ های تیره در دهه چهل توانست چند نمایشگاه موفق در پاریس و لندن برپا کند. در آثار او هویت ایرانی بیشتر به چشم می آید و مضمون آثارش تحت تاثیر مردم تهی دست است که با شیوه قدیمی صبورانه زندگی را تحمل می کنند. خانواده اش او را برای تحصیلات به مدرسه نظام فرستادند.
در سال ۱۳۱۶ توانست مدرک تحصیلی خود را در رشته تاریخ و جغرافیا از دانش سرای عالی دریافت کند. او در سال ۱۳۲۱ به استانبول رفت و در «هنرکده استانبول» ثبت نام کرد و زیر نظر پروفسور لئوپولد لوی تحصیلات خود را در رشته نقاشی آغاز کرد و رویای همیشگی اش را تحقق بخشید. پزشک نیا در سال ۱۳۲۵ بازگشت و به استخدام شرکت نفت درآمد و همزمان با ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز، رابطه دوستانه ای پیدا کرد. زندگی نامه او به قلم ابراهیم گلستان از بهترین نمونه های تذکره نویسی مدرن ایران محسوب می شود که در کتاب گفته ها به چاپ رسیده است.
پزشک نیا در سال ۱۳۳۵ اولین و تنها فیلم خود را با نام «استریپ» بر اساس داستان «لاله» صادق هدایت ساخت. هوشنگ پزشک نیا از جمله نقاشانی است که نمایشگاه نقاشی خود را در سال ۱۳۳۷ در گالری آپادانا، اولین مرکز هنرهای تجسمی برگزار کرد. آپادانا پاتوق هنرمندانی چون حسین کاظمی، محمود جوادی پور، احمد اسفندیاری، مهدی ویشکایی و دیگر هنرمندان جوانی بود که سعی داشتند هنر نو را آمیخته با هویت ایرانی به مردم معرفی کنند. او در دهه چهل چندین نمایشگاه موفق در پاریس و لندن برپا کرد.